We live in a world that is in darkness. And in a Christendom in which darkness is also growing hand over fist. We are talking about it on this site al over gehad.
But it also means that darkness is increasing in the environment where our (grand) children are. They are taught in every possible way that they can experience God or God's Spirit.
Kids closer to God
Op evangelische scholen kun je een programma tegenkomen dat “Kids dichterbij God” heet. Het is een lesmethode die je in school of in de kerk kunt gebruiken naast de Bijbelmethode die je al gebruikt.Het bevat praktische lessen om aan de slag te gaan met de onderwerpen prayer, Holy Spirit and worship.
Hier gebeurt in principe hetzelfde als ook beschreven bij de contemplatieve en de charismatische wegen. Het positieve effect op houding en gedrag van de kinderen wordt genoemd. Maar ook “we mogen de kinderen leren hoe gebed en aanbidding je dichter bij God kunnen brengen en hoe Gods Geest je hier en nu kan helpen”. In de leerlijnen staat bijvoorbeeld weer ergens “The children learn that you can listen to God in the silences, and that prayer is a conversation with God“.
In de hele beschrijving staat slechts een kort zinnetje “dat Jezus Gods Zoon is Die voor onze zonden stierf”. Inhoudelijk zal daar dus niet het zwaartepunt liggen.
Dangerous lessons for the kids!
Godly Play
In mei 2016 is er een introductiebijeenkomst van Godly Play in Nederland. Het doel is kinderen breed de spiritualiteit te laten ervaren en ze kennis te laten maken met de ‘christelijke traditie’. De contemplatie komt hier duidelijk naar voren. Als dit programma in Nederland net zo groeit als in andere landen al gebeurd is, kunnen we het ergste vrezen.
Samuel
The question is what should be central to an education according to God's Word. As the core of our Christian life priesthood it will not come as a surprise that this same theme should be central to education. A beautiful illustration of this is the beginning of the life of Samuel (1 Samuel 1 and 2).
Het begint al bij zijn moeder, die de wens had dat haar zoon ‘appear before God and abide there forever‘ (1:22). Ze kende zelf het geheim om te leven voor Gods aangezicht en dat wenste ze ook voor haar zoon.
He worshipped the Lord
Daarna bracht ze hem ‘when he was young‘ naar de tempel. Ze slachtten de stier die ze hadden meegebracht en brachten Samuel bij Eli. Daar begint de dienst van Samuel, want er staat: “And he bowed down there before the Lord” (1:28). Je kunt ook vertalen ‘En hij aanbad de Heere’.
You can ask how it is possible for a young child to worship the Lord. The answer can only lie in the faith of his mother, who has taught him to know the Lord. She testifies of her faith in the hymn (chapter 2).
I rejoice in Your salvation
We're not going to go through the whole hymn, but focus on what I think is the core.
“Mijn hart springt op van vreugde in de Heere, mijn hoorn is opgeheven in de Heere; mijn mond is wijd open tegen mijn vijanden, want ik verheug me in Uw heil. Er is niemand zo heilig als de Heere, want er is niemand buiten U, en er is geen rotssteen als onze God” (1 Samuel 2:1-2).
Hanna wist dat de Heere God een heilig God is; ‘niemand is zo heilig als de Heere’ zegt ze. Ze weet dat ze voor die heilige God niet kan bestaan. Maar haar geheim is dat ze weet dat diezelfde heilige God Zelf het heil brengt dat ze nodig heeft! Dat is het geloofsvertrouwen van een rechtvaardige. Daarom kent ze ‘de vreugde in de Heere’ en verheugt ze zich in het heil van de Heere. Ze verblijdt zich in die heilige God die ook haar Heiland is.
Dat heeft ze ongetwijfeld aan Samuel voorgeleefd en doorgegeven. Dat is de reden dat er kan staan van de jonge Samuel wanneer hij in de tempel aankomt: ‘hij aanbad de Heere’.
Daarna hield de begeleiding van Hanna niet op. Samuel diende voor het aangezicht van de Heere, gekleed in een linnen priesterhemd (2:18). Samuel wist wat het was om de Heere offers te brengen. Je in de Heere verblijden en je verheugen in Zijn heil. Dat zijn offers in je hart voor de Heere. Maar het was ook een groeiproces, waarin hij nog steeds door zijn moeder begeleid werd. Elk jaar bracht ze hem een nieuw bovenkleed. Ze hielp hem op op die manier ‘voor God te groeien’ om het zo maar eens te zeggen. Zo dat er gezegd kon worden “(…) de jonge Samuel werd groot bij de Heere” (2:21).
Pass along
Wanneer wij als christenen, het heil van God, de Heer Jezus Christus, kennen, dan verheugen we ons in Hem. Dan mogen we onze kinderen bij het kruis van Golgotha brengen om – net als wij – offers te brengen aan God. Dan mogen we ze leren de Heer Jezus te danken voor Zijn grote werk op het kruis. Dan mag je bij zonde en ongehoorzaamheid samen naar het kruis om er weer aan te denken wat de Heer Jezus voor ons deed.
If we keep bringing our children to the Lord Jesus, wouldn't they also begin to thank the Lord themselves? Then we may also help them to understand more of it as they grow older, so that their simple priestly service to God becomes more and more valuable. We get to make a bigger rug for them every year, so to speak.
God's work
Then God does a work in their hearts for Himself. After all, the Psalmist has already said it and the Lord Jesus takes it over when He says:
“Out of the mouths of babes and sucklings You have brought praise to Yourself?” (Psalm 8:3; Mattheus 21:16)
The praise and thanks of our children, grateful for the cross of the Lord Jesus, is of great value to God's heart!
English 
Nederlands 
Deutsch