The fuss about the 'tongues'

Het is bizar dat er nog steeds reclame gemaakt wordt voor het zogenaamde ‘spreken in tongen’. Op een gegeven moment denk je dat we het nu allemaal wel weten, maar nee hoor, het lijkt er op dat het steeds maar weer wordt rondgebazuind dat tongentaal eigenlijk iets is dat helemaal bij het christenleven hoort. Het is iets dat overal probeert ingang te vinden, zelfs in wat orthodoxere gemeenschappen.

What is the source of the phenomenon?

Nu zou je kunnen zeggen dat dit fenomeen niet zo erg is. Want als het valse leer is, dan doet het toch niks? Dan zullen mensen die het proberen er vanzelf wel achter komen dat het niks doet, de ’taal’ die gesproken wordt door niemand verstaan wordt en dat het dus niet werkt. Dus: laat maar gaan; de wal zal het schip wel keren.
But unfortunately it is not that simple, because even though no one understands what you are saying and you yourself cannot explain what is coming out of your mouth, it is addictive. So therein lies the crux of the whole thing: when you do it, it gives you a wonderful feeling inside. It's something you don't want to miss anymore.

But this is precisely why the question of where it comes from is so incredibly important.
If it is from God, why does the Bible say so little about tongues? Only Paul writes about it in the 1st letter to Corinth and nothing else. Besides, what he writes is also interpreted completely differently.
But if it is not from God, where does this phenomenon come from? There are two possibilities and they are a. from man himself or b. from another spirit (and not the Holy Spirit of God).

• If the phenomenon is produced by the inner man himself, what is the point of it, and why doesn't the Bible say anything about it? Surely then you would expect the Bible to say more about what kind of people could or could not do this? Or clues as to how you as a believer could learn this? But you won't find anything about that in the Bible.
• Wat overblijft is de mogelijkheid dat de bron van het verschijnsel te maken heeft met de werking van een andere geest – een boze geest – in de mens. Velen zullen zeggen dat dat bij een gelovige niet mogelijk is, maar Paulus geeft juist daarover onderwijs in de hoofdstukken 8-12 van dezelfde Korinthebrief. Daarbij doet hij de niet mis te verstane uitspraak “I don't want you to have intercourse with the demons” (1 Korinthe 10:20).

Tongentaal: een taal van ‘intimiteit’?

De voorstanders van tongentaal – door sommigen ook wel ‘klanktaal’ genoemd – zeggen dat het een gave van de Heilige Geest is en dat de Bijbel dit ook zo noemt. Paulus zou het in de 1e brief aan Korinthe beschrijven en goedkeuren. Tegenwoordig wordt het kunnen ‘spreken in talen’ niet door iedere voorstander meer gepromoot als perse noodzakelijk voor iedere christen. Maar het wordt voorgesteld als ‘intimiteit met God’. De tongentaal hoort bij de intieme omgang met God en is dan een ‘intieme taal’ waarmee je met God kunt spreken. Je hoeft het niet te kunnen, maar het is wel heel fijn en je mag er naar verlangen en je ernaar uitstrekken. Probeer het maar gewoon, zeggen ze.

Tom de Wal – wellicht de meest bekende Nederlandse charismaat van dit moment¹ – heeft een kort filmpje gemaakt waarin hij vijf dingen uitlegt die je waarschijnlijk niet weet over tongentaal. Die punten pakken we op om na te gaat of het klopt wat hij zegt; dingen die Tom waarschijnlijk nog niet weet – of wil weten – over tongentaal.
By the way, you can find on other websites² much more extensive rebuttals.

Three forms of tongues?

According to Tom de Wal, there are three forms of tongues:

1. That which you find in Acts 2 (:2-13). What the disciples spoke people could hear in their own language without translation.
2. Someone may speak in the congregation in a language that is not understood and then it must be translated (explained).
3. Een persoonlijke gebedstongentaal. Hierbij is volgens Tom de Wal geen uitleg nodig, want volgens hem is dat wat in 1 Korinthe 14:28  bedoeld wordt met “… laat hij tot zichzelf spreken en tot God”.  Verder zegt hij dat Paulus hierop doelt in 14:18, wanneer hij zegt:  “ik dank God dat ik meer dan jullie allen in talen spreek …”. Zo zou Paulus thuis bidden in een persoonlijke gebedstongentaal.

Comment

Bij de uitstorting van de Heilige Geest is het inderdaad zo dat het door de apostelen gesprokene door anderen in hun eigen taal verstaan kon worden. Terwijl de sprekers die vreemde talen niet kenden  (Handelingen 2:2-13). Het was een wonder en van Godswege een teken voor de Joden dat vanaf dat moment het evangelie ook aan de volken zou worden gepredikt (1 Korinthe 14:20-22; Jesaja 28:11,12). Overigens deed hetzelfde zich voor bij enkele andere gelegenheden, waar dan ook weer Joden bij aanwezig waren (Handelingen 10:46 en 19:6).

In the pagan city of Corinth, pagan views and practices were also coming into the church of God. Paul warns against it and makes it clear that speaking in a language one does not understand should not occur in the church. After all, if one does not understand what is being said, the other is not built up. Therefore, as there must always be a translator (1 Corinthians 14:28) when speaking in another language, because the congregation must be built up.

Speaking to oneself and to God

Dat met tongentaal (of ‘spreken in tongen’) een persoonlijke gebedstongentaal zou zijn, is een knap kunstje van inlegkunde. Want wat betekent ’tot jezelf en tot God spreken’?
To begin with, it's about speaking languages that people can understand and thus understand. In 1 Corinthians 14:26-40, it's about 'other language" (verses 26, 27 and 39), which is a language that can be understood by people, but not in the congregation, since they speak a different language. So in a congregation where Dutch is the main language, someone from elsewhere will not be allowed to give a speech in Swahili unless it is translated into Dutch. And if I come into a German congregation, I will not be allowed to pass on something from God's Word in Dutch unless it is translated into German.

Maar stel dat er geen vertaler is en ik moet zwijgen (14:28), dan houdt het Bijbelgedeelte me toch bezig. Dan zal ik er over blijven nadenken en zal de Geest van God in mijn geest werken. Dat alles gebeurt dan in mij, in mijn binnenste, gewoon in het Nederlands, en dat is wat Paulus bedoelt als hij zegt: ‘laat hij tot zichzelf spreken en tot God’. Ook als iemand tot zichzelf spreekt- en dat doet ieder mens trouwens –  gaat het in een taal die je begrijpt, je moedertaal.

Speaking to yourself is something every human being does on a regular basis
and just in your native language, so you understand what you're saying

For this reason, there is no indication in this text that gives reason to think that here there is "tongues," a so-called language, of which you yourself do not understand anything.

Paul speaks in more languages than the Corinthians

Tenslotte nog de vraag wat Paulus bedoelt als hij zegt: “Ik dank mijn God dat ik in meer andere talen spreek dan u allen.” (1 Korinthe 14:18). Overal waar in 1 Korinthe  ‘other talen’  staat wordt een vreemde taal, niet de moedertaal, bedoeld. Dat is ook hier geheel logisch, want Paulus sprak hoogstwaarschijnlijk meerdere vreemde talen zoals Aramees, Hebreeuws, Grieks en mogelijk Latijn. Daarnaast is het mogelijk dat hij enige kennis had van lokale talen in de gebieden waar hij het Evangelie bracht.
That he thanked God for this is also logical, because it allowed him to bring the Gospel in the native language of his listeners in many places.

Click here for more info on the languages Paul may have spoken.

The apostle Paul was a highly educated and well-traveled figure, and it is plausible that he spoke several languages. Although the Bible itself does not specifically state which languages Paul mastered, we can make an educated guess based on his background and the context in which he lived and worked. The following is a list of the languages Paul may have spoken, with a rationale for each:
1. Aramaic
Aramaic was the everyday colloquial language in Judea and the broader Middle East in the first century. Paul, as a Jew from Tarsus and with a background in Jerusalem, probably would have spoken Aramaic. This was the language commonly used in Jewish religious communities, and Jesus also spoke Aramaic.
2. Hebrew
Paul was a well-educated Pharisee and received his education under Gamaliah, a respected rabbi. Hebrew was the language of the Holy Scriptures (the Old Testament) and was used in liturgical and religious contexts. Paul frequently quotes from the Hebrew scriptures and thus would certainly have known Hebrew.
3. Greek
Greek was the lingua franca of the eastern part of the Roman Empire, where Paul made many of his missionary journeys. Paul wrote his letters in Greek, indicating that he had a good command of this language. Moreover, he was from Tarsus, a city in Cilicia (present-day Turkey), where Greek was the language of instruction.
4. Latin
Although there is less direct evidence that Paul spoke Latin, it was the official language of the Roman Empire, especially in legal and administrative contexts. Paul had dealings with Roman authorities and was eventually brought to Rome. It is possible that he had at least a working knowledge of Latin.
5. Lycian and other local languages
Paul traveled through many areas in Asia Minor (present-day Turkey) where local languages such as Lycian were spoken. While it is unlikely that he spoke all of these languages fluently, it is possible that he knew some words or phrases in these languages to communicate with the local people.
6. Phrygian
In his travels through Asia Minor, Paul also passed through regions where Phrygian was spoken. Although less likely than the above languages, he would possibly have had some knowledge of this language.
Conclusion:
The languages Paul likely spoke included Aramaic, Hebrew, Greek, and possibly Latin. In addition, it is possible that he had some knowledge of local languages in the areas where he brought the Gospel. The knowledge of these languages would have enabled Paul to effectively communicate and spread his message in the various cultural and linguistic contexts in which he found himself.

That the text from 1 Corinthians 14:18 is taken to mean that Paul would speak in tongues more than anyone else is another special coloring by Tom de Wal and other charismatics. Something not at all evident from the text itself.

Tongue language is a language of angels?

In 1 Corinthians 13:1 Paul says "Though I would speak the languages of men and of angels, but I had not love, I would have become sounding brass or a shouting cymbal." Tom de Wal posits that "it is very plausible that Paul means by this that he spoke in tongues and that Paul assumes that this is a language of angels."

Comment

This view, too, is sophistry of the highest order. After all, there is nothing in the text to indicate that Paul means that he would speak in tongues and that this would be angelic language. If you read the first three verses of the thirteenth chapter, the structure of the three sentences he writes is as follows:

"If I [would do this or that, be or have], but I didn't have the love, then [what would result from that]."
The gist of each of these three sentences is 'but I didn't have the love'. That is correct as an introduction to this thirteenth chapter, because it is about the characteristics of love. So it is not about that which he could or has; so it is not about speaking languages or angelic languages. He says, "suppose I could, ... So they are by no means things he had or did. Nor did he know all the mysteries or have all the knowledge. Nor would he surrender his body for burning.

So you may also not conclude from this that Paul spoke in tongues and call that a language of angels. If you do, then you make the text say things, which are not there and which cannot be so intended.

Tongue language is praying without your mind?

In 1 Korinthe 14:14  lezen we “Want als ik in een andere taal bid, bidt mijn geest, maar mijn verstand blijft zonder vrucht.”.  Tom de Wal concludeert daaruit dat wanneer iemand in tongentaal bidt, zijn geest – de geestelijke mens noemt hij dat – bidt, terwijl zijn verstand zonder vrucht blijft.  

Verder heeft hij het er over dat hier ook wetenschappelijk onderzoek naar gedaan is die dit bevestigt.  Dr Andrew Newberg³ (Pennsylvania University) heeft onderzocht wat de impact van tongentaal is op de hersenen. Wat gebeurt er in het brein wanneer mensen in hun eigen taal bidden en wat gebeurt er wanneer ze in tongentaal bidden? Hij ontdekte dat bij tongentaal het spraakcentrum in de hersenen niet actief was, wat juist wel het geval was als ze in hun eigen taal spraken. Bij  tongentaal echter was een ander deel wel actief, namelijk dat deel dat met het zelfbewustzijn en onderbewustzijn te maken heeft. Volgens Tom de Wal toont dit aan dat tongentaal geestelijk is en niet wordt aangestuurd vanuit het verstand.

Comment

The meaning Tom de Wal gives to the text is, I think, not wrong. After all, Tom is thinking of tongues here, and then when he prays in tongues, his mind does not know what he is saying: 'his mind remains without fruit.' But the question at issue is: is it right to pray in such a way or not. That is what this is about, and Tom suggests that the answer to that question is yes. While he does not ask what the source of the experiences is or could be. The next verse shows that his answer is incorrect. Let's read it.

“¹⁴ For if I pray in another language, my spirit prays, but my mind remains without fruit. ¹⁵ How is it then? I will pray with my spirit, but I will also pray with my mind. I will sing praise with my spirit, but I will also sing praise with my mind." (1Corinthians 14:14-15)

In verse 15 it is made clear how we believers are to draw near to God. We can approach God with prayers or with songs and hymns. But whatever it is, in our expressions we should always have the spirit and het verstand werkzaam zijn. Of anders gezegd: ons bidden en zingen zal altijd voor onszelf en anderen begrijpelijk moeten zijn. Ons verstand – ons denken – is essentieel in onze omgang met de Here. Johannes zegt zelfs dat we verstand hebben ontvangen “om de Waarachtige te mogen kennen” (1 Johannes 5:20).
Overigens voegt Paulus er nog vers 16 aan toe, waarin hij zegt dat ook dankzeggingen aan God door een niet-ingewijde (iemand die de taal niet verstaat) moeten kunnen worden begrepen. Dus ook daar – en om die reden – moet ons verstand erbij zijn, zodat het te begrijpen is voor anderen.

approach to God: then the mind must be there!
… met de geest en met het verstand

By the way, the whole context (1 Corinthians 14:1-25) is only about one thing, which is that what happens in the church must be understandable. For only that which can be understood can build up faith. THAT must guide the "pursuit of spiritual expressions" (14:1,12).
Paul reasons in this section as follows. Even if unbelievers came in, tongues could not be understood. They would think you were crazy. But when you would prophesy, then God's Word would be applied to their hearts and consciences. Then they would recognize that God is truly in your midst.

De verwijzing naar Dr. Newberg snijdt geen hout, omdat Newberg alleen maar iets zegt over verschillende hersenactiviteiten bij bidden in gewone taal en bidden in tongentaal. Maar hij doet geen uitspraak of het wel of niet goed is of over de bron van de ervaring. Overigens is de constatering dat tongentaal iets doet met de bewustzijnstoestand van de mens voor ons niet vreemd. We hebben het veranderen van de bewustzijnstoestand al vele malen op deze site genoemd omdat het te maken heeft met demonische inwerkingen.

Tongue language is food for fruit of the Spirit?

What most people also don't know, according to Tom de Wal, is that tongues bring fantastic results. He bases this on the following text. "However, the fruit of the Spirit is: love, joy, peace, patience, kindness, goodness, faith, gentleness, self-control" (Galatians 5:22). Therefore, since, according to Tom, the Spirit is at work in tongues, the fruit of the Spirit will also be noticeable in those who regularly speak in tongues. He calls that that "the fruit of the Spirit nourished by tongues. Such a fruit then grows naturally and that then becomes visible in life.

Again, Tom de Wal refers to scientific research from the UK, which showed that people who regularly speak in tongues are more emotionally stable than others who do not.

Comment

Tom de Wal's story is correct as long as you assume that it is the Holy Spirit working in tongues. But that is precisely the point: I believe that tongues are not a work or gift of the Spirit, but an action of demons. Quite a big difference, then. And then you may not apply Galatians 5:22 to tongues.

Perhaps someone thinks that demons cannot work to make someone more emotionally stable, but that is not true. You can undoubtedly find testimonies on the Internet stating that people benefit from yoga, mindfulness, meditation and other similar practices. So in the case of tongues, this may also be caused by the spirit world. From a willekeurige site I just pull out a few texts that deal with this and confirm this.

Tongue language is healing and we are made for it

According to Tom de Wal, tongues work healing and, moreover, we humans are made to speak in tongues. So basically, these are two arguments why you should speak in tongues.
De Wal refers to scientific research by a certain Dr. Petersen of the Oral Roberts University in Tulsa Oklahoma. He discovered that in people who speak in tongues a substance is produced in the brain that makes the immune system 30-40% more healing and protective.

Moreover, the same research would have shown that tongues activated a certain part of the brain, the function of which we did not know until then. The conclusion Tom draws from this is the following: we did not know, but God has made us in such a way that we are, as it were, prepared to speak in tongues. We were made for tongues.

Tenslotte eindigt hij met een gedeelte uit de tekst van Markus 16:17  “en hen die geloofd zullen hebben, zullen deze tekenen volgen: in mijn Naam zullen zij demonen uitdrijven; in vreemde talen zullen zij spreken.”

Comment

There is little to say on the question of the immune system. I cannot find the relevant research on the Internet. But apart from that, if it is true, even then these few sentences say nothing. After all, who has investigated whether this does not also happen under other conditions? So to immediately assign that to tongues is a very quick conclusion.
Ook het tweede resultaat van hetzelfde onderzoek, klinkt wel mooi, maar zegt in feite niets. Het is maar wat je wilt horen. Bovendien, de mens is niet gemaakt om tongentaal te beoefenen, maar om te zijn “(…) to the praise of His glory, we, who had previously placed our hope in Christ.” (Efeze 1:12).

Tenslotte de tekst uit Markus  16:17. Daarbij vergeet men te zeggen dat wat de Heer Jezus hier zei voordat Hij naar de hemel ging, specifiek was voor Zijn discipelen en de apostelen. Want Tom de Wal vergeet te melden dat de Heer het ook nog had over het drinken van dodelijk gif en het genezen van zieken door handenoplegging. Twee dingen die we de charismaten van de 21^th century to do so. 

Praying in tongues and explaining

Bij het maken van dit blog kwam ik een korte video tegen waarin Tom de Wal in tongen staat te bidden, terwijl hij het zelf ook ‘uitlegt’. Dat is wel knap, want hij bidt met de geest en het verstand blijft toch zonder vrucht. Zo heeft hij het in de video hierboven uitgelegd. Maar waar komt dan de vertaling vandaan? Niet uit zijn verstand vrees ik, net zo min als het tongengebrabbel. Wonderlijk.

Net zo wonderlijk is het trouwens dat hij zegt het daarna in het Nederlands te vertalen, maar als je dan kijkt wat hij als vertaling geeft – en hij heeft het onder het filmpje gezet – dan valt het op dat het niet iets is dat hij tot God bidt, maar dat het meer lijkt op iets dat God spreekt. Hij zegt het trouwens ook: ‘zo zegt de Heer’. Hij denkt dat hij dit van de Heer ‘door krijgt’; een soort van profetie dus. Maar het was toch een vertaling?
Dit soort charismatische chaos is echt heel ‘wonderlijk’ en gaat mijn verstand te boven.

If you don't want to see the short film, just skip it.

Ik zal zijn Nederlandse vertaling onder het filmpje zetten, dan wordt het op de site ook vertaald in Duits en Engels.

“Want Ik kom met een nieuwe dimensie van mijn Geest over dit land, zegt de Heer. In de komende 10-15 jaar gaat er een beweging zijn van Gods Geest die zijn weerga niet kent. Wat we nu gezien hebben is slechts een fractie van de kracht, de heerlijkheid en de glorie die geopenbaard zal worden. Want Ik roep, Ik roep een nieuwe groep. Die het oppakken waar anderen het, in het verleden, hebben laten liggen. Zullen zij het oppakken maar ze zullen doorgaan en blijven staan. Ze zullen zich niet laten afleiden, niet laten tegenhouden. De kracht zal slechts een fractie zijn van wat in het verleden zichtbaar is geweest. Ik roep Mijn Kerk voor een dimensie waar wonderen normaal zijn, waar demonen uitdrijven normaal is, waar engelen verschijningen normaal zijn. Waar de Geest van God valt in samenkomsten. In de geest zie ik krantenartikelen met foto’s van hele groepen die op de grond liggen omdat de Geest van God valt. De wereld zal het belachelijk maken. Er zal een reeks getuigenissen komen van mensen uit de LHBTQ+ gemeenschap van mensen die totaal getransformeerd zijn omdat ze Christus zullen leren kennen zegt de Geest. Ik roep een nieuwe groep.”

Tongue language is also found in other religions

Tongue language also seems to occur in religions outside Christianity. Proponents of tongues often say that the devil is always imitating God and imitating what God gives to us in other religions. It seems to have been a statement by a well-known person, but I have never come across it in the Bible. Maybe I missed something.

It is certain that tongues occur outside Christianity throughout the world.

Read more about tongues in other religions and cultures here.

Question:
Is it true that tongues occurred and occur in other religions as well? Can you cite examples and/or sources of this?

Reply (ChatGPT):
Ja, tongentaal, vaak aangeduid als “glossolalie,” komt niet alleen voor in het christendom, maar ook in verschillende andere religieuze tradities, zowel historisch als in het heden. Hier zijn enkele voorbeelden van glossolalie in andere religies:

1. Ancient Greek Religion:
   –  Delphisch Orakel: In de oudheid waren de Pythia, de priesteressen van het orakel van Delphi, bekend om het spreken in extatische, vaak onbegrijpelijke uitdrukkingen. Deze uitingen werden geïnterpreteerd door priesters en beschouwd als boodschappen van de god Apollo. Hoewel dit niet exact hetzelfde is als christelijke glossolalie, vertonen ze overeenkomsten in termen van spirituele extase en het gebruik van onbegrijpelijke taal.

 2. Hinduism:
   – Bhakti-beweging: In sommige secties van het hindoeïsme, vooral binnen de Bhakti-beweging, zijn er tradities waarin gelovigen tijdens intensieve devotionele praktijken in extase kunnen raken en beginnen te spreken in onbegrijpelijke of onbekende talen. Dit wordt gezien als een uiting van intense spirituele connectie met het goddelijke.
   – Tantra: In bepaalde tantrische rituelen kan glossolalie voorkomen als een uitdrukking van het contact met hogere bewustzijnsniveaus of goddelijke krachten.

3. Islam:
   – Sufi Mystiek: Hoewel glossolalie niet algemeen is in de islamitische traditie, zijn er meldingen van sommige soefi-mystici die tijdens tranceachtige rituelen (zoals de Dhikr) spontaan begonnen te spreken in vreemde of onbekende talen. Dit wordt echter niet wijdverbreid erkend en komt minder vaak voor dan in andere religieuze tradities.

4. Indigenous Religions:
   – Sjamanisme: In veel sjamanistische culturen over de hele wereld, van Siberië tot de Amazone, komt glossolalie voor. Sjamanen kunnen tijdens rituelen of in trancetoestanden spreken in onbekende talen of klanken, waarvan men gelooft dat ze uitingen zijn van communicatie met geesten of goddelijke wezens.

5. Modern New Religious Movements:
   – Pentecostal Movement (Charismatische Bewegingen): Naast het christendom komt glossolalie ook voor in sommige nieuwe religieuze bewegingen, zoals bepaalde takken van de moderne New Age-bewegingen en syncretische religies zoals het Braziliaanse Candomblé of het Haïtiaanse Voodoo, waar spirituele mediums tijdens rituelen in trance kunnen raken en in onbekende talen spreken.

Resources:
– Yong, Amos. ‘The Spirit Poured Out on All Flesh: Pentecostalism and the Possibility of Global Theology’.   Dit boek bespreekt de verschijnselen van glossolalie in verschillende religies, inclusief historische en moderne voorbeelden.
– Goodman, Felicitas D. ‘Speaking in Tongues: A Cross-Cultural Study of Glossolalia’.  Dit boek biedt een antropologische studie van glossolalie in verschillende culturen en religies.
– Samarin, William J. ‘Tongues of Men and Angels: The Religious Language of Pentecostalism’.  Dit boek onderzoekt glossolalie binnen en buiten het christendom, met aandacht voor andere religieuze tradities.

Deze voorbeelden en bronnen tonen aan dat tongentaal een verschijnsel is dat niet exclusief is voor het christendom, maar in verschillende vormen en contexten in andere religieuze tradities voorkomt. Maar als dit zo is, dan is de hamvraag ‘wat komt er dan van God en wat van de demonen’? Hoe onderscheid je dan hoe het zit?

Het is bijzonder dat de 1e brief aan Korinthe de enige is waar over het fenomeen ‘languages and translation‘ gesproken wordt. Nog meer bijzonder – of juist misschien wel heel erg logisch – is, dat je die hele brief kunt beschouwen als een verhandeling over wat christelijk en wat heidens is. Of anders gezegd: de hele brief gaat over praktijken en opvattingen die in het heidendom geheel anders zijn dan in de gemeenten van God. Gods opvattingen zijn oneindig verschillend van de wereld van de heidenen.
That is also why the letter was written to the believers in Corinth, because they lived in a 100% pagan world and were in great danger of bringing pagan thinking and doing into the church.

Paul wrote about paganism, idolatry

Hier kunnen we niet de hele brief aan Korinthe bespreken; dat voert veel te ver. Maar we zullen de brief doorlopen en die teksten citeren die heel concreet gaan over het heidense en het christelijke. Daarbij plaatsen we korte opmerkingen als het nodig is. Verder moet u als lezer zelf deze gedeelten – liefst in hun context in de Bijbel zelf – maar overwegen en conclusies trekken.

2:12 ‘En wij hebben niet ontvangen de spirit of the world, but the Spirit coming from God is, That we might know the things graciously given to us by God.
- the world is controlled/directed from a spiritual reality, the spirit of the world. In contrast, the believer has the Spirit that is from God.
- we have received the Spirit of God, That we might know. . . God wants us to include our minds so that we know His things.

3:19 ‘Want de wisdom of the world is folly with God (...) The Lord knows the considerations of the wise, that they are useless are".
– De wijsheid van de wereld is in Gods oog dwaasheid, ze is zinloos. Dat is zonder betekenis en doel.

5:1 ‘… hoererij waarvan zelfs among the pagans no question
5:11 ‘…. een idolater ...'
There were practices accepted in the church that were not common even in the world - among the pagans. It shows that pagan thinking and behavior had become quite prevalent. It could even happen that there were those who still served idols.

6:10 ‘Dwaal niet! Ontuchtplegers, idolaters, (...) will not inherit the kingdom of God.
- All the practices mentioned here result in these people not entering the kingdom of God. If you think that is not the case, then you are erring.

6:17,18 ‘Wie zich echter united to the Lord is one spirit [with Him]. Flee from whoredom.
- Fellowship with the Lord is spiritual by its very nature. It has to do with thinking and the mind. This whole section (6:12-20) also makes it clear that this fellowship cannot be experienced physically. This is in contrast to demonic influences, which is also called whoredom here and is "fellowship with demons" (see later in 10:20).

8:1 ‘En wat de idol sacrifices concerning: we know that we all possess knowledge.
- Here begins the second theme the Corinthians had questions about; the first theme is in 7:1. What about idol sacrifices? Are you allowed to eat them or not? Then comes an extended discourse, with "excursions" here and there, until 12:1 where the next theme (the spiritual gifts) begins.

8:4-6 ‘(…) dat er geen andere God is dan Eén. Want al zijn er ook die gods be called either in heaven or on earth (as there are many gods and many lords are), yet for us there is only one God: the Father, from Whom are all things, and we for Him, and one Lord: Jesus Christ, through Whom are all things, and we through Him
- Paul holds an extended discourse with this beginning in verses 4-6 in which he makes it clear that we must be well aware that there is one God whom we love and who knows our hearts (8:3). But that there are also other spiritual beings, gods, who will exercise their influence in heaven and on earth and seek dominion. And they are many! But our God, from whom all things are and our Lord Jesus Christ, is the only God with whom we have to deal.

8 : 8 ‘Voedsel nu brengt ons niet closer to God, for whether we eat, we are no more with God because of it; and whether we do not eat, we are no less with God because of it.
– Een bijzondere tekst die duidelijk maakt dat afgodenoffers (voedsel) brengen of zelf eten, ons niet dichter bij God brengen. Het maakt duidelijk dat het in de afgodendienst om gaat dat we ‘dichter bij God’ komen en zelfs de eenheid met Hem ervaren zouden (zie hierboven ook 6:17). Niemand kan God zien: ‘Hem heeft geen mens gezien en niemand kan Hem ook zien.’ (1 Timotheüs 6:16). Geen mens kan God met zijn zintuigen zien of ervaren. Zie ook here.

8:7, 10, 12 ‘in geweten niet los van de afgod (…) hun geweten dat zwak is (…) zal dan zijn geweten (…) en hen in hun geweten, dat zwak is, te treffen (…)’
- The consciousness (conscience) of a believer can be weak. Sensitive and easily influenced by the unseen world. Such a person can easily fall back into idolatry because of our behavior.

10 : 7, 14 ‘En wordt geen afgodendienaars (…) Daarom, mijn geliefden, vlucht weg van de afgodendienst.’
- In chapter 10, Paul takes the people of Israel as an example and warning for Christians in Corinth. Therefore, God had no pleasure in most of them and they were cast down in the wilderness (10:5). Every believer will face temptations to lead him to idolatry. But we must continue to trust God; that is: believe that He is faithful. "And God is faithful: He will not allow you to be tempted beyond what you can handle. (1 Corinthians 10:13).
Overigens is het opmerkelijk dat het voorbeeld van Israel dat omkomt in de woestijn nog op twee andere plaatsen in het Nieuwe Testament genoemd wordt. Zie Hebreeën 3: 7-19 en Judas vers 5-6. Steeds is het de afgoderij, de vermenging van demonen met mensen. Of zoals Paulus het noemt: ‘gemeenschap met de demonen’.

10 : 20 ‘En ik wil niet dat u met de demons intercourse. (...) the drinking cup of the demons (…) de tafel van de demons.'
- Fellowship with God, the Father and the Lord Jesus does not go together with fellowship with demons. Then our God is also a jealous God against whom we cannot stand (10:22), any more than the people of Israel could.

12 : 1,2 ‘Wat nu de geestelijke gaven betreft, broeders, wil ik niet dat u ignorant are. You know that you were pagans, drawn away to the dumb idols. Thus, you allowed yourself carry.'
- At the beginning of the account of the spiritual (gifts), Pauls refers to their old life and their own experiences of idolatry. He adds in verse 1 that he does not want us to be ignorant about it, before moving on to the next chapters and addressing the spiritual [gifts].

Tongue language is communion with demons

Perhaps there is much we could say about tongues, but we are not going to do it here. Above I have attempted to show that

• de ‘leer van de tongentaal’ niet een leer is die in de Bijbel voorkomt, maar er met wat creatief denken ingelegd wordt.
• Paul deals extensively with idolatry in the 1st letter to Corinth. All kinds of aspects of it he addresses with the conclusion that by acting pagan we have fellowship with the demons. Most Christians will deny that this is possible and move on to the order of the day.
  Only then does he explain about the spiritual gifts, and the gift of speaking in languages is also discussed.
• De enige conclusie die ik kan trekken is dat het praktiseren van tongentaal ‘gemeenschap met demonen’ is en om die reden verwerpelijk voor ieder die zegt bij Christus te horen. Het is absoluut niet neutraal en ook niet iets wat je alleen maar privé in de binnenkamer doet!

Je kunt opmerken dat dit kwaad toeneemt en zelfs in orthodox christelijke kringen ingang vindt. Er zijn meerdere ‘orthodox- evangelische’ predikers die ook de tongentaal promoten.
Wat ik hoop en bid is dat velen nog mogen inzien hoe gevaarlijk en verderfelijk de leringen en praktijken van tongentaal zijn. Dat dit blog mag helpen er afstand van te houden en dat ‘praktisanten’ van tongentaal zich daarvan mogen bekeren en het geloof mogen behouden.

We conclude with Paul's wish he wrote to Timothy.

“Bewaar het u toevertrouwde pand,
avoiding the profane and idle babblings and
contradictions of what is falsely called knowledge.
By professing it some have strayed concerning the faith.
Grace be with you. Amen.
1 Timothy 6:20-21

---

Footnotes

1. I take Tom de Wal as an example because of his structured short film. Unfortunately, there are many pastors/speakers in the Netherlands, also in evangelical circles, who advocate and promote tongues. Just search on YouTube and you will come across plenty of them. ↩︎
2. Zie bijvoorbeeld hier (Nederlands): https://www.google.com/search?ie=UTF-8&oe=UTF-8&q=talen&btnG=Zoeken&domains=http%3A%2F%2Fwww.verhoevenmarc.be&sitesearch=http%3A%2F%2Fwww.verhoevenmarc.be en hier: https://www.dirkjanjansen.nl/het-rookgordijn-rondom-tongentaal/. ↩︎
3. Dr. Andrew Newberg is a neuroscientist who studies the relationship between brain function and various mental states. He is a pioneer in the neurological study of religious and spiritual experiences, a field known as "neurotheology." His research includes taking brain scans of people in prayer, meditation, rituals and trance states, in an effort to better understand the nature of religious and spiritual practices and attitudes. ↩︎