Hoe maakt een mens contact met de goden?
Hierboven gaat het erom dat Gods volk niet tot God mag naderen op de manier die de volken gebruiken om tot hùn goden te naderen. De vraag die direct daarop gesteld moet worden is natuurlijk, hòe de mensen dan tot hun goden naderen. Op welke manier doen ze dat? Hoe komen mensen in contact met de onzichtbare wereld? Het is belangrijk om het antwoord te kennen, zodat we niet in de valstrikken van Gods tegenstander raken.
De innerlijke godservaring
Het leven hier op aarde is niet simpel en daarom is het van alle tijden dat mensen behoefte hebben aan – laten we het maar noemen – ‘bevestiging’ vanuit de onzichtbare wereld. Alle religies bieden de mens wel een ‘innerlijke godservaring’ aan, die een positieve invloed heeft op de psyche van de mens, zijn welbevinden en zijn opvattingen over het leven en het hiernamaals. Religies verschillen in opvattingen en rituelen, maar deze innerlijke godservaring is in essentie steeds dezelfde. De ziel van de mens kan het bovennatuurlijke, het onzichtbare, datgene wat al het zichtbare overstijgt, ervaren.
Het hoger bewustzijn
Normaal gesproken leeft de mens in een toestand van ‘normaal bewustzijn’. Dat wil zeggen ‘ik ben ik en ik ben onderscheiden van jou’. Als mens leef je normaal gesproken dus in een toestand van ‘zelfbewustzijn’. Je bent je voortdurend bewust van jezelf als onderscheiden van anderen en je omgeving. Op deze manier neemt de mens ook alles om zich heen waar en denkt hij na over alles wat hij waarneemt.
Dat is manier waarop de mens moet functioneren. Zo heeft God het bedoeld. Maar op deze manier kun je niet de dingen in de onzichtbare wereld waarnemen.
Toch is er een manier om het bovennatuurlijke te ervaren. De mens kan het normale bewustzijn manipuleren en komen tot een toestand van hoger bewustzijn. In die toestand van hoger bewustzijn ervaar je de dingen niet op de normale manier, maar geheel anders, veel mooier en wonderlijker. Je ervaring is ‘bovennatuurlijk’.
Kenmerken van hoger bewustzijn
Zo’n toestand van hoger bewustzijn wordt vooral gekenmerkt door een vervagen of verdwijnen van het ‘zelfbewustzijn’. Je ervaart niet meer jezelf als onderscheiden van je omgeving, maar je ervaart dat je één bent met de ander(en) en met wat je omgeeft. Het is een toestand van vrede, harmonie en liefde. Het zijn de momenten van ‘geluk’. Wat je waarneemt doet zich voor als de echte werkelijkheid. Je hebt de echte waarheid gevonden. Op deze manier ervaar je dat de achter de normale wereld een diepere wereld en waarheid schuilgaat. Je ontdekt zo ook wie je zelf eigenlijk bent, niet degene die je dacht te zijn in de normale wereld. Je ontdekt je ‘ware ik’, de ‘goddelijke vonk’ in jezelf, je ‘ware identiteit’. Wat je ontdekt wordt benoemd, afhankelijk van religie of subcultuur: Ik, je identiteit, Zelf, God, Al, Liefde, intimiteit met God, geest/Geest etc. Je ervaart dat ‘god’ in jezelf is – of dat je zelf goddelijk bent.
In extreme situaties kan een staat van verhoogd bewustzijn leiden tot het ervaren van visioenen of uittredingen. Overigens ligt ook altijd het gevaar op de loer dat de ervaringen niet positief zijn, maar juist heel duister en beangstigend. Je hoort daar weinig over, maar hier vind je twee recente publicaties: hier en hier.
De weg naar het hoger bewustzijn
Normaal gesproken is de mens een denkend wezen, dat voortdurend bezig is met waarnemen, het daarover nadenken en eventueel te reageren op wat zich om hem heen voordoet. De ‘kunst’ nu is om het denken (de gedachtestroom) te onderbreken en stop te zetten. Daardoor kom je in een toestand van hoger bewustzijn en dus van de bovennatuurlijke ervaringen.
Over het algemeen bereik je het hogere bewustzijn door ‘oefening’. Het gaat niet in één keer, maar naarmate je meer oefent, lukt het beter om het doel te bereiken.
Nu zijn er in de praktijk veel manieren om je denken stop te zetten en ‘het hogere’ te bereiken. Een van de bekende en veel verspreide is de meditatie en contemplatie uit de oosterse godsdiensten. Maar ook kun je bepaalde muziek gebruiken om je ‘weg te laten drijven’.
Vaak is het zo dat mensen allerlei combinaties gebruiken en afhankelijk van cultuur en religie zijn de rituelen die erbij horen verschillend. Zo kun je tegenwoordig bijvoorbeeld meditatief wandelen of een labyrint lopen om maar een enkel voorbeeld te noemen. Zelfs het creatief bezig zijn, mandala’s tekenen of ‘kleuren voor volwassenen’ zijn manieren om in te stappen in deze trein naar ‘geluk’.
Meditatie en contemplatie
Uit het hindoeïsme kennen we de Transcendente Meditatie en de yoga. Uit het boeddhisme de Zen (concentratie en meditatie). Deze methoden zijn wijdverbreid in allerlei vormen en onder veel verschillende namen. Het zijn voorbeelden van methoden die erop gericht zijn om je denken te stoppen en een hogere staat van bewustzijn te bereiken.
Afhankelijk van de methode moet je een aantal fasen doorlopen. Bijvoorbeeld de fasen ‘concentratie’, ‘meditatie’ en ‘contemplatie’. Alle methoden eindigen in de ‘contemplatie’ als hoogste bewustzijnstoestand.
Mindfullness is een hype die tegenwoordig zijn duizenden verslaat om ‘gelukkiger’ en meer ‘in balans’ te leven. Feitelijk is het niet meer dan een verkapte vorm van meditatie.
De weg om de innerlijke godservaring te realiseren kun je ook als ‘de weg naar binnen’ typeren.
Muziek
Ook sterke ritmes en vooral zware geluiden van bas en drums beïnvloeden het denken en vervagen het, waardoor de mens in een toestand van hoger bewustzijn (trance) komt. In Afrika werden de religieuze rituelen vaak begeleid door dit soort ‘muziek’.
Aan het eind van de 19e eeuw ontstond de jazz muziek in Amerika, die daarna door een grote diversiteit aan muziekstijlen is gevolgd. Ze hebben gemeenschappelijk, dat ze door het ‘motorische ritme’ de mens meeslepen in een lichamelijk bewegen en vermindering van het denken. De dancefeesten van tegenwoordig zijn happenings waar vele duizenden ‘geluk’ ervaren maar zich ondertussen openstellen voor de inwerking van de onzichtbare wereld.
De weg van het verstand
De Bijbel is duidelijk. Spreuken 21:16 leert ons waar de mens uitkomt die het verstand uitschakelt: “Een mens die van de weg van het verstand afdwaalt, zal in gezelschap van de gestorvenen rusten“. Ons denken beschermt ons tegen de directe invloed van de onzichtbare wereld. Als we van die weg afdwalen, komen we in het gezelschap van de gestorvenen. Dat is de wereld van de geesten, de schimmen; de onzichtbare wereld. Wat je daar vindt is dan trouwens ‘rust’, een toestand van harmonie en vrede.
De hoogste Wijsheid roept “Wie is er onverstandig? Laat hij hierheen afwijken. Wie zonder verstand is, tegen hem zegt Zij: Kom, eet van Mijn brood en drink van de wijn die Ik gemengd heb. Verlaat de onverstandige dingen en leef en begeef u op de weg van het inzicht” (Spreuken 9:4-6).
Maar Vrouwe Dwaasheid, louter onverstand, roept naar de voorbijgangers die rechtdoor willen gaan: “Wie onverstandig is, laat hij hiernaartoe afwijken. Wie zonder verstand is, tegen hem zegt zij: gestolen water is zoet en in het geheim genuttigd brood is aangenaam. Maar men weet niet dat daar de gestorvenen liggen, haar genodigden liggen in de diepten van het graf” (Spreuken 9:13-18).
Twee wegen worden getoond. De ene is de weg van het verstand, van het inzicht. De andere is de weg die ‘vrouwe dwaasheid’ mensen wijst, maar die eindigt in de onzichtbare wereld van de geesten.
Lees verder over:
- “Afgoderij in de Christenheid” een algemeen overzicht en meer specifiek over
Nederlands 
Deutsch 
English