Op deze pagina een paar notities over hoe ik de Bijbel opvat, zodat je mogelijk meer kunt begrijpen hoe ik op grond van de Bijbel tot bepaalde conclusies kom.
Woord van God
Om te beginnen is voor mij de hele Bijbel het Woord van God. Het is 100% geschreven door mensen, maar het is tegelijkertijd 100% Gods Woord. Daarbij komt dat het in alle tijden actueel is, dus ook voor vandaag.
“Heel de Schrift is door God ingegeven en is nuttig om daarmee te onderscheiden, te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in de rechtvaardigheid, opdat de mens die God toebehoort, volmaakt zou zijn, tot elk goed werk volkomen toegerust” (2 Timotheus 3:16-17)
De leer van de apostelen
De apostelen die na de hemelvaart van de Heer Jezus en Pinksteren het evangelie hebben verkondigd (onder de Joden en de volken) hebben de gelovigen onderwezen in wat “de leer van de apostelen” genoemd wordt (Handelingen 2:42). Deze ‘leer van de apostelen’is op te vatten als ‘de christelijke leer’. Het heeft God goed gedacht dat de apostelen dit niet in een gezamenlijk boekwerkje netjes gestructureerd en systematisch zouden opschrijven. Wel hebben zij in de gemeente-praktijk van hun tijd aanleiding gevonden om brieven te schrijven aan gemeenten of personen. Daarin wijzen ze nadrukkelijk op verkeerde ontwikkelingen en leggen nogmaals uit wat ze mondeling al eerder hebben onderwezen.
Heel speciaal is overigens de brief aan de Romeinen. Daarin legt Paulus uitgebreid uit wat het Evangelie van God inhoudt en dat kun je zien als het ABC van het christelijk geloof.
Het Oude Testament
De apostelen kenden allemaal het Oude Testament. Tijdens Zijn rondwandeling heeft de Heer Jezus met hen over de Schrift gesproken. Met name al datgene wat daarin over Hem geschreven was en wat ze maar gedeeltelijk konden begrijpen. Na de opstanding van de Heer Jezus heeft hij gedurende veertig dagen met hen vertoefd. Hij heeft met hen gesproken over de dingen van het Koninkrijk van God en ze opdrachten gegeven (Handelingen 1:1-3).
Meteen op de pinksterdag, na de uitstorting van de Heilige Geest houdt Petrus een toespraak tot de verzamelde menigte, die bol staat van de verwijzingen naar het Oude Testament (Handelingen 2:14-36). Daarna is dat zo gebleven, alle apostelen hebben zich steeds weer op het Oude Testament gebaseerd.
Paulus is een speciale apostel die van de Heer de opdracht had gekregen om de waarheid betreffende de Gemeente bekend te maken. Ook ‘de heidenen zouden tot hetzelfde lichaam behoren’; het was een ‘geheim’ dat daarvoor ook in het Oude Testament niet bekend was gemaakt (Efeze 3:1-13).
Het plaatjesboek van het Nieuwe Testament
Het Oude Testament is ‘het plaatjesboek’ bij het Nieuwe Testament en het ene kan niet zonder het ander. Paulus noemt dat alles wat het volk Israël is overkomen voor ons ‘voorbeelden en waarschuwingen’ zijn (1 Korinthe 10:11).
De brief aan de Hebreeën is een prachtig voorbeeld van de christelijke realiteit die in Christus gestalte heeft gekregen en van de beelden zoals ze in het Oude Testament zijn beschreven. Of anders gezegd van het oude verbond en het nieuwe verbond. Het laat zien hoe de apostelen het Oude Testament lazen en uitlegden of toepasten. Zo hebben zij het van de Heer Jezus Zelf geleerd en zo moeten wij als hun navolgers dat ook doen.
Overigens is die brief aan de Hebreeën dan meteen een goede ingang om na te denken over de vraag hoe het volk Israël God moest dienen en hoe wij als christenen God dienen. Want daarover gaat die hele brief.
De evangeliën
Bijna was ik ‘vergeten’ dat de evangeliën natuurlijk bedoeld zijn om verslag te geven van het leven en sterven van onze Heer Jezus Christus. Het is het centrum van de hele Bijbel. Hij is de Persoon om Wie het gaat en natuurlijk maakt dat deel uit van datgene wat de apostelen geleerd hebben.
Wat we niet kunnen waarnemen
Wat voor mij verder van belang is dat is me op een bepaald moment ben gaan realiseren dat de Bijbel op heel veel plaatsen – bijna overal – dingen meedeelt die we als mens normaal helemaal niet kunnen waarnemen. Zaken over de schepping bijvoorbeeld, of de toekomstige dingen die nog moeten gebeuren. God openbaart ze ons in de Schrift en daarom weten we ze.
Maar nog iets anders is dat de Bijbel dingen vertelt over de onzichtbare werkelijkheid, die wij normaliter niet kunnen waarnemen. Wat zich buiten ons in de geestelijke wereld afspeelt, onttrekt zich gewoonweg aan onze waarneming. Dat kun je ook als wedergeboren christen niet waarnemen. Maar de bijbel zegt er wel veel over – zoveel als voor ons nodig is.
De Heer Jezus is opgevaren naar de hemel, en bidt voor ons, is onze Voorspraak. Kun je dat waarnemen? Nee, maar Gods Woord zegt het, dus is het zo en daar kun je Hem voor danken.
Jobs leven werd op een gegeven moment ontzettend moeilijk en hij had geen idee waarom. Toch maakt de Bijbel ons duidelijk wat er in de onzichtbare werkelijkheid gebeurde.
Zo gaat het de hele Bijbel door, van begin tot eind. Dat maakt juist ook de Bijbel tot wat het is: Woord van God. Het Woord van Hem die alle dingen weet en kent! In Zijn genade deelt Hij ons daarvan mee wat wij nodig hebben.
In het verlengde hiervan ligt ook wat we van de Heilige Geest kunnen waarnemen. Er staat vaak in de Schrift dat de Geest iets doet. Maar dat werken zelf kun je meestal niet waarnemen, wel het resultaat ervan. Dit is zeker vandaag de dag een belangrijk punt, omdat men tegenwoordig zonder meer denkt dat we het werken van de Geest direct – en dan meestal op een bijzondere manier – waarnemen of ervaren. Het is maar zeer de vraag of dat zo is en het antwoord kon wel eens afhankelijke zijn van hoe je de bijbel leest.
Woordstudie
Soms moet je beter proberen een bepaald woord te begrijpen, bijvoorbeeld heiliging of rechtvaardiging of wat dan ook. Dan helpt het om een concordantie erop na te slaan, al of niet digitaal, waardoor je kunt zien waar het woord overal in de bijbel gebruikt wordt. Bovendien helpt het dan om bijvoorbeeld ‘Strong’ (een Hebreeuws/Grieks woordenboek met woordnummers) te gebruiken, zodat je kunt zien wat het originele Hebreeuwse of Griekse woord is, waar het voorkomt en wat de betekenis ervan is.
Dus naast de grote lijnen van de Bijbel en de context van bijbelgedeelten is het ook nodig om af en toe de diepte in te gaan en een specifiek woord of bepaalde uitdrukking na te pluizen.
De Bijbel doorlezen
Wat mij erg geholpen heeft is om de Bijbel gewoon achter elkaar te lezen. Meerdere keren en nog steeds. Je krijgt zo beter zicht op de logische opbouw van de Bijbel; Christus is de vervulling van de wet (wat geweest is) en tevens het fundament van wat nog moest komen, de gemeente.
Wat mij bij het op deze manier de bijbel doorlezen is opgevallen zijn twee dingen
- je loopt tegen dingen aan die je opvallen en waarbij je je vragen gaat stellen. Dan is het vaak zo dat een paar bladzijden verderop, of soms pas na een paar maanden je in dezelfde Schrift de antwoorden tegenkomt. De Schrift legt zichzelf uit. Het is alsof je de Schrijver vragen stelt, waarbij je ook van Hem de antwoorden ontvangt.
- vaak lees je op deze manier dingen die precies van toepassing zijn op je levensomstandigheden van dat moment. God weet wat we nodig hebben en Hij spreekt door Zijn Woord.
Wat overblijft
Er blijft nog genoeg over wat ik niet weet. Tekstplaatsen onthouden blijft lastig, dingen terugvinden ook. Er zijn genoeg dingen die ik niet kan verklaren. Ook heb ik geen tijd genoeg om alles in commentaren na te pluizen; afgezien van de vraag of je dat zou kunnen onthouden. Ik troost me maar met de gedachte dat de Heer me geeft wat ik nodig heb en waar ik aan anderen wat van mag doorgeven.
Nederlands 
Deutsch 
English