De kern van het christenleven

Waar gaat het over?

Je zou oeverloos verhalen kunnen schrijven of discussies voeren over wat de kern is van het leven van een christen. Waarschijnlijk is veel van wat er dan op tafel komt nog niet onbelangrijk ook. Maar of het de kern van de zaak is? Dat is maar de vraag.

Op het moment dat een mens zich tot God bekeert en het offer van Jezus Christus als verzoening voor zijn schuld aanneemt, dan wordt op dat moment het kruiswerk van de Heer Jezus Christus ontzettend belangrijk voor je. Want daar op Golgotha is het toen gebeurd: de mensgeworden Zoon van God stierf voor jouw schuld, droeg jouw straf en betaalde de prijs om jou vrij te kopen. Hij heeft daar in jouw plaats de toorn van de heilige God ondergaan.

Voor God leven!

Bij het kruis van Golgotha begint het christenleven. Wat God over het kruis heeft meegedeeld in Zijn Woord, dat geloven we. Maar dat geloof moet blijven gedurende ons hele leven. De gelovigen in Galatië waren ‘uit geloof gerechtvaardigd’ (Galaten 2:16-17), maar na een tijdje waren ze gaan denken dat het er nu op aankwam in het leven aan bepaalde normen te voldoen. Maar zegt Paulus ‘ik ben door de wet voor de wet gestorven, opdat ik voor God zou leven’. Niet de normen van de wet of eisen van een christelijk leven of wat dan ook, zijn de motivator voor mijn christelijk leven. Als je daar aan toegeeft, dan mis je juist de kern. We zijn juist voor de wet gestorven, ‘opdat we voor God zouden leven‘. We leven niet meer om aan bepaalde normen te voldoen, maar opdat ons leven voor God waardevol zou zijn! ‘Opdat we voor God zouden leven‘!

Het kruis van Christus

Als ons leven voor God waardevol zal zijn, dan moet het kruis van Christus daarin centraal staan. Paulus vervolgt in Galaten 2:20 met de bekende tekst

“Ik ben met Christus gekruisigd; en niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij; en voor zover ik nu in het vlees leef, leef ik door het geloof in de Zoon van God, Die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven“.

Zo zijn we ons christenleven begonnen: met Christus gekruisigd. En zo moeten we ons christenleven voortzetten: met Christus gekruisigd. Dat is natuurlijk niet letterlijk op te vatten. Maar het zou wel zo moeten zijn dat we ons elke dag realiseren wat Christus aan het kruis gedaan heeft!  Paulus zegt het zelf verderop dat hij ook leeft ‘door het geloof in de Zoon van God’. Het geloof in de Heer Jezus is het startpunt, maar ook de kern van ons dagelijks leven. “(…) de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven“.

Denk je eens in. Hij, de Zoon van God, heeft mij zo liefgehad dat Hij Zichzelf voor mij heeft overgegeven. Dat is heel persoonlijk, persoonlijker kan het niet. Daar staat je verstand toch bij stil, als je er aan denkt, dat Hij, de eeuwige Zoon van God, die alles geschapen heeft, mens is geworden en aan het kruis van Golgotha gestorven is . . . voor mij?

Hoe geweldig groot moet dat werk zijn, dat God ons dan op grond van geloof in de Heer Jezus rechtvaardigt, tot Zijn kinderen maakt en de Geest van Zijn Zoon in onze harten geeft (Galaten 4:4-6). Tot in eeuwigheid zal er aan gedacht worden dat de door God gezonden Zoon, ook het Lam van God is. In de hemel staat geen kruis, maar wel Degene die aan dat kruis gestorven is, het Lam van God. Hij is daar ‘staande als geslacht’ en zit bij God in Zijn troon (Openbaring 5:6;22:1,3).

Christus leeft in mij

Deze zinsnede is er een die door velen misbruikt wordt om te ‘bewijzen’ dat Gods Woord zegt dat Christus in mij is en dat ik Hem dus kan ervaren, diep van binnen op een bovennatuurlijke manier. Maar laat je niet misleiden. Je mag dit niet letterlijk op vatten dat dit werkelijk fysiek te ervaren is; net zo min als je fysiek ervaart dat je ‘met Christus gekruisigd’ bent.  We moeten dit in geestelijke zin opvatten en kijken naar de context van het vers. Paulus zegt dat als ik met Christus gekruisigd ben, dan is dat wat mij elke dag bezig houdt. Het gevolg is dan dat ik niet meer voor mezelf leef, maar dat mijn leven gekenmerkt wordt door het kruis van Christus. Want aan dat kruis heeft de Zoon van God Zijn leven voor mij overgegeven en mij liefgehad.

Wij danken de Vader

Als ik me elke dag bezig houdt met Zijn lijden en sterven, daarvoor in Gods Woord lees, zal ik dan niet steeds meer van Hem zien, van de heerlijkheid van de Heer Jezus? Zal Gods Geest dan in mij niet Zijn werk doen (2 Korinthe 3:18)? Het is diezelfde Geest, die in Galaten 4:8 genoemd wordt ‘de Geest van Gods Zoon’. God heeft die Geest in ons hart uitgezonden omdat Hij zo graag door Zijn kinderen ‘Abba, Vader’ genoemd wil worden. Door het werk van de Heer Jezus is Zijn Vader nu ook onze Vader geworden (Johannes 20:17). Het verlangen van de Vader is dat wij aanbidders zijn ‘in geest en waarheid’ (Johannes 4:23).

Het is mijn vaste overtuiging dat dit is waartoe God ons geroepen heeft:

‘(…) een eigen volk, dat de deugden verkondigd van Hem die ons uit de duisternis geroepen heeft tot Zijn wonderbaar licht‘ (1 Petrus 2:5,9).

Dit is waarom we priesters mogen zijn voor Hem, om ‘geestelijke offers te brengen die God welgevallig zijn door Jezus Christus’.

In een simpel plaatje weergegeven is het het volgende:

Lees je bijbel, bidt elke dag

Vroeger zongen we dit liedje veel. Maar het is nog steeds actueel. Als we het vorige overdenken en ons afvragen hoe we dan eenvoudig in ons persoonlijk christenleven ‘priester’ kunnen zijn, dan is dit het antwoord.

Spreek elke dag wanneer je gelegenheid hebt, hardop of zonder woorden voor je zelf, met God, de Vader en met de Heer Jezus, over het kruiswerk dat uit liefde volbracht is voor jou! Elk gebed is een geestelijk offer, iets waar God naar verlangt.

Het houdt je hart brandend en wekt in je het verlangen om meer van Hem te begrijpen uit Zijn Woord. Lees het, groei er in en dank Hem voor Zijn genade op het kruis van Golgotha betoont! En als we het toch over bijbellezen hebben: ontdek welke zegeningen we allemaal door het werk van Christus ontvangen hebben.

“Gezegend zij de God en Vader van onze Heere Jezus Christus, Die ons gezegend heeft met alle geestelijke zegen in de hemelse gewesten in Christus” (Efeze 1:3)

God onze Vader danken of zegenen ( dat is: prijzen), is dat te veel of te moeilijk? Het is het minste dat we voor Hem kunnen doen, maar meteen ook het hoogste, omdat Hij er een welgevallen in heeft, omdat het over onze Heer Jezus Christus gaat.

De kern van het christenleven – heel praktisch

Als we proberen samen te vatten wordt het christenleven gekenmerkt door

het dagelijks brengen van geestelijke offers aan God; Hem danken en eren voor het kruis van Golgotha, voor het werk dat Zijn Zoon daar verricht heeft;

Heel praktisch kun je jezelf elke dag de vraag stellen: Heb ik vandaag de Heer Jezus al gedankt voor Zijn werk op het kruis? Heb ik God de Vader al geloofd omdat Hij Zijn Zoon gezonden heeft? Heb ik het kruis van Golgotha expliciet genoemd toen ik hardop sprekend in gebed ben voorgegaan aan tafel of ergens anders? Heb ik elke gelegenheid gebruikt? Niet omdat het moet, maar omdat het mag en omdat God als het ware zit te wachten op mijn lofprijzing en mijn dank! Daarom!

Dan wordt het kruis van de Heer Jezus realiteit in ons dagelijks leven. Hier vloeit alle groei in ons christenleven uit voort, dan volharden we, dan houden we vast wat we hebben en komen we straks behouden bij Hem aan! Dan hoeven we niet te voldoen aan allerlei normen, maar dan hebben we Hem lief, die ons eerst heeft liefgehad en dan willen we van harte doen wat Hij in Zijn Woord ons zegt.

Maar zijn er dan geen andere dingen die we moeten doen? Ja natuurlijk, er zijn nog genoeg andere dingen in de Bijbel die we in acht hebben te nemen en er zijn nog genoeg andere dingen die we mogen leren. Maar als deze kern, deze basis ontbreekt dan komen we met al die andere dingen niet ver. Dan lijden we schipbreuk wat betreft ons geloof.

Hoe wil je als single staande blijven in dit leven? Stel het kruis van de Heer Jezus centraal! Hoe wil je als vader je gezin voorgaan in de weg met de Heer, als het kruis niet ‘midden in je eigen hart staat’ om het zo maar eens te zeggen? Hoe wil je als moeder je kinderen bij de Heer Jezus brengen als het kruis niet voor jouw eigen geloof het enige ankerpunt is?

Met mijn gedachten,
woorden en daân, (daân = daden)
met al mijn krachten
bid ik Hem aan.
Hij is het waard
dat ik op aard’
al mijne tijd
Hem dankend wijd.
Here, van boven
schenk mij de kracht,
om U te loven,
bij dag en nacht.

Uit: Geestelijke Liederen, nr 130

Wat hierboven beschreven staat kun je alleen maar als je ‘wedergeboren’ bent en de Heilige Geest hebt ontvangen. Lees daarom verder over ‘Wedergeboorte, een werk van de Heilige Geest’.