Samen in de richting van de roomse kerk?

Af en toe leg ik iets wat bij me voorbij komt vast (daar zijn handige appjes voor zoals bijvoorbeeld Evernote) en nu heb ik de verzameling van de laatste tijd eens doorgenomen om daar wat dingen uit te pikken. Omdat het geheel nogal lang werd, splitsen we het maar in twee delen. Eerst over wat dingen op christelijk erf en de volgende keer wat zich in de wereld afspeelt.

We hebben het al eens eerder gezegd, dat we in een bijzondere tijd leven (zie bv hier). We zien dat alle dingen in de wereld zich opmaken voor het einde van de genadetijd waarin we nog leven.

Eindtijd?

Leven we vlak voor de komst van de Heer Jezus? Vlak voor de opname van de Gemeente, van allen die werkelijk wedergeboren zijn? Het was opmerkelijk dat er in november dit jaar twee conferenties waren met dezelfde titel “Eindtijdconferentie 2018”. Alleen de inhoud was compleet tegengesteld. Je houdt het niet voor mogelijk!

Bij de eerste (in Wezep op 10 november jl.) spraken onder andere Feike Ter Velde (van het Zoeklicht) en Jacques Brunt. Zij zullen het ongetwijfeld gehad hebben over de dingen die vooraf gaan aan de zichtbare wederkomst van de Heer Jezus op deze aarde en wat we in de ontwikkelingen in kerk en samenleving nu al kunnen zien.
Bij de tweede (in Nijkerk op 24 november jl.) waren sprekers die ontkennen dat er nog profetieën zijn die vervuld moeten worden. Volgens hen zijn met de val van Jeruzalem en de verwoesting van de tempel in het jaar 70 alle bijbelse profetieën vervuld. Dit is een ongemeen ernstige valse leer, die ooit in de contrareformatie door een Jezuïet gedocumenteerd is en door de R.K. kerk gebruikt werd in de strijd tegen de reformatie (zie o.a. op wikipedia). Het is opmerkelijk dat zij nu in onze tijd, waarin de laatste slag geslagen wordt, weer breed de kop opsteekt. Wees gewaarschuwd!

Het christelijk erf

Op het christelijk erf blijft het maar doorgaan, in die zin dat het omarmen van afgoderij doorgaat. De contemplatieve en charismatische spiritualiteit woekert als kanker onverminderd door in overeenstemming met 2 Timotheüs 2:16,17

“Maar ontwijk onheilige, inhoudsloze praat. Want zij die dat doen, zullen steeds meer in goddeloosheid toenemen. En hun woord zal zich uitzaaien als kanker (…)”

Hieronder een paar voorbeelden die bij me langskwamen en waarin je kunt zien welke ontwikkelingen gaande zijn.

Protestant en katholiek

Arjan Plaisier, de vorige scriba van de PKN, vindt dat het christendom een rijke spirituele traditie heeft, maar ook dat in de protestantse kerk het Woord te veel de overhand heeft. Christelijke spiritualiteit is het waard om een nieuw leven te krijgen, vindt Plaisier en daarom heeft hij een aantal ‘publiekscolleges’ gegeven, waarvan de eerste ging over ‘de weg naar binnen’. Het hele verhaal stond in Trouw en wijst met veel mooie woorden via Taizé en de charismatische werkgemeenschap naar de roomse en charismatische mystiek. Deze ‘spirituele vernieuwing’ heeft de PKN volgens Plaisier nodig, wil zij niet verder leeglopen.

Dat Plaisier later in dit jaar heeft gepleit voor eenwording van de protestantse en rooms-katholieke kerk hoeft je dan ook niet te verbazen (zie hier en hier).

Charismatisch en Calvinistisch

Sam Storms, een calvinist die charismatisch is geworden en onder meer ook spreker is geweest op ‘There-Is-More’ conferenties, vindt dat calvinisten het charismatische gedachtegoed en de praktijk maar moeten overnemen (zie hier).

Het artikel eindigt met: “Mensen worden moe van het getwist over theologische geschilpunten én van het overtrokken emotionalisme in bepaalde charismatische kringen. Zij willen met hoofd én hart leven. En dat is juist wat de Bijbel ons leert en waartoe God ons oproept.” Ik zou zeggen: prima Sam, maar dan moet het wel gaan om de Heer Jezus Christus en niets anders! Zie ook elders over There-is-More en Sam Storms.

Charismatisch en Evangelisch

Deze zomer kwam er na Opwekking een toespraak voorbij van David Pawson over “Woord en Geest” en omdat ik benieuwd was wat hij te zeggen had over hoe de Geest van God en het Woord van God ‘samenwerken’ heb ik er naar geluisterd. Eerst een heel verhaal over zijn eigen leven en ‘bediening’ en hoe hij van baptist charismatisch geworden is. Dat gebeurde nadat hij bij een gelegenheid een paar uur voor een zieke in tongen ‘gebeden’ had en de man daarna, naar zijn zeggen, ook genezen is.

Uiteindelijk vertelt hij niet hoe Gods Woord en Gods Geest ‘samenwerken’, maar met de titel van de toespraak bedoelt hij te zeggen dat de evangelischen ( de mensen van ‘het woord’) moeten samengaan met de charismatischen ( de mensen van ‘de geest’). Dat is de boodschap die hij heeft: de evangelischen moeten ook de ‘geest’ gaan ervaren zoals de charismatischen dat doen.

Hoe triest om zoveel mensen in de zaal te zien die door het verhaal van deze man de verkeerde weg worden gewezen. Is Pawson een dwaalleraar? Ja, want hij doet waar Mozes en (bijvoorbeeld) Petrus lang geleden al tegen gewaarschuwd hebben (zie hier over valse leraars).

Katholiek

Dat nogal wat jongeren overgaan naar de katholieke kerk is al langer gaande. Recent kwam er weer zo’n bericht langs. Over iemand die de ‘evangelische bubbel’ verlaten heeft en overgestapt is naar het rooms-katholicisme (zie hier.) Degene die het artikel heeft opgemaakt heeft er het label MOOI opgeplakt.
Ook de ChristenUnie meent dat zij zich moet laten inspireren door de rooms katholieke traditie (zie hier). Uit al de woorden, haal ik één zin : “Het gaat (…) vooral om een doorbreken van de verzuiling onder de christenen in Nederland.” Oftewel, de muren moeten weggehaald worden en vooral die met de rooms katholieke kerk.

Hoe lang nog Reformatorisch?

Ook het reformatorisch gedachtegoed staat onder druk. Twee dingen die bij mij langs kwamen.

Begin december stond er in het RD een interview over Ann Voskamp (zie hier) zonder enige kritische vraag! Natuurlijk kan ze iets zeggen over een druk leven in een gezin met veel kinderen, maar ze wijst niet de weg naar het kruis van onze Heer Jezus Christus. Haar boeken wijzen je integendeel de verkeerde kant, de weg van de contemplatie op (zie hier en hier).
De Willem de Zwijgerstichting heeft ‘ten doel verdieping en versterking van de reformatorische beginselen in ons volksleven (…)’. Maar nu brachten ze een publicatie uit over ‘Het getijdengebed’, een fenomeen uit de kloostertraditie. Ik ga het niet recenseren, maar de strekking is weer opnieuw duidelijk: we hebben bij de reformatie iets gemist, wat we nu bij de rooms-katholieken eigenlijk weer terug moeten halen (hetzelfde verhaal als Plaisier houdt). “(…) De godsvrucht en de band met God kregen (binnen de kerken van de Reformatie) een karakter dat aan het meditatieve, contemplatieve en de verinnerlijking weinig ruimte gaven. Bij de invulling van de gebedspraktijk is daarom in protestantse kring extra aandacht hiervoor nodig.”[1]

Homo’s in de kerk

Wat ook opvalt is dat de opmars van de contemplatie en de charismatische geest op christelijk erf (‘de kerk’) gelijk op gaat met de discussie over en de acceptatie van homo’s in de kerk. Ik ben overtuigd dat het met elkaar te maken heeft.

Je ziet dat bijvoorbeeld ook terug bij een bekende homo-voorvechter, John Lapré. Hij vindt dat je de stilte in jezelf moet zoeken om God te ontmoeten (zie hier) en heeft er een boek over geschreven.

“(…) In mijn boek heb ik het over een stilterevolutie. Stilte brengt mensen heel dicht bij de intense beleving door God geliefd en bemind te zijn. Daar zijn geen woorden voor (…). Maar zo is God. Zijn onvoorwaardelijke liefde kent geen grenzen. In de stilte word ik met die liefde geconfronteerd. Daar word ik ongelofelijk blij van.”

Dat is de stilte met diepe emoties, die mensen duiden als de liefde van God, maar die in werkelijkheid een ervaring van demonen is (zie elders op deze site).

Het is voorzegd

Paulus heeft de ontwikkeling zoals we die om ons heen kunnen zien, al aan zien komen, wanneer hij aan Timotheüs schrijft:

“Maar de Geest zegt uitdrukkelijk dat in latere tijden sommigen afvallig zullen worden van het geloof en zich zullen wenden tot misleidende geesten en leringen van demonen, door huichelarij van leugenaars, die hun eigen geweten als met een brandijzer hebben toegeschroeid.” (1 Timotheüs 4:1,2)

Tenminste, wanneer je op de juiste Eindtijdconferentie geweest bent, kun je dit onderschrijven. Op de andere Eindtijdconferentie kennen ze geen eindtijd, geen oordeel van God over een afvallige kerk. En dat past ‘mooi’ bij het verschijnsel dat de Rooms-Katholieke kerk zich ziet als de enige ware kerk en er een toenemend verlangen is bij de protestanten om terug te keren naar de ‘moederschoot’.

Voor ons geldt de oproep om …

“… het oog gericht te houden op Jezus, de Leidsman en Voleinder van het geloof. Hij heeft om de vreugde die Hem in het vooruitzicht was gesteld, het kruis verdragen en de schande veracht en zit nu aan de rechterhand van de troon van God.
Want let toch scherp op Hem Die zo’n tegenspraak van de zondaar tegen Zich heeft verdragen, opdat u niet verzwakt en bezwijkt in uw zielen.” (Hebreeën 12:2,3)

Binnenkort en als vervolg ‘Dit is geen jaaroverzicht (2)’, waar eerst nog wat aan ‘gesleuteld’ moet worden.

[1] Pagina 68, “Het getijdengebed” Dr M. te Velde. ISBN 978-90-72462-64-0