De keuze uit Jozua 24:15. Hier onder de kern van ‘God dienen’ in tegenstelling tot ‘afgoden dienen’ om te helpen het scherp op ons netvlies te houden[1]. Er valt veel meer over te zeggen en het roept ook weer nieuwe vragen op, maar dit is denk ik de kern. Ook over het werk van de Heilige Geest zeg ik hier – om het kort te houden – even niks (zie bijvoorbeeld hier).
Wij mensen kunnen God, Degene die hemel en aarde gemaakt heeft, niet zien. Hij is ‘de onzichtbare God’ (bijvoorbeeld in 1 Timotheüs 1:17;6:16). Het ‘zien’ betekent ‘waarnemen’, dus meer dan alleen maar zien met onze ogen. Dat God onzichtbaar is voor ons mensen betekent dat wij met onze zintuigen Hem niet kunnen waarnemen.
Wat God van mensen vraagt is Hem te geloven. Vanaf het begin van de mensengeschiedenis is dat Gods manier van omgaan met ons. Hij spreekt en dan moeten wij dat woord van Hem gaan geloven. ‘Geloven’ is dan niet alleen ‘voor waar aannemen’, maar ook antwoorden met ‘geloofsgehoorzaamheid’ (Romeinen 1:5). Geloof en gehoorzaamheid gaan samen en is de manier waarop God met ons omgaat en wij met Hem.
Dit vraagt van ons – ‘gelovigen’! – dat wij ons afvragen wat God dan tegen ons spreekt. Het kan daarom niet anders dan dat een gelovige Gods Woord leest en onderzoekt. Hij vraagt zich de betekenis van dat Woord af om het te kunnen geloven en te kunnen gehoorzamen. Dat is een levenslange oefening in ‘geloven’.
Een van de redenen dat God dit zo beschikt heeft, is omdat het van de mens de vereist dat hij zijn verstand gebruikt (1 Johannes 5:20). De mens is ‘naar Gods beeld’ geschapen en dat betekent dat we in staat zijn om over de dingen na te denken, keuzen te maken en daarnaar te handelen. Als een mens de dingen van God leert begrijpen en hij daar positief op reageert, wordt ook zijn hart erbij betrokken.
De satan, het onzichtbare en hoogste geestelijke schepsel, probeert de plaats van God in te nemen en de mensen te verleiden hem te dienen. Hij is listig en hij verleidt de mens op een manier die tegengesteld is aan ‘de manier van God’.
Om te beginnen begint hij twijfel te zaaien over wat God gesproken heeft. Niet alleen betreffende Gods Woord, maar ook ‘Zijn eerste Woord’, de schepping. Immers wie gelooft er nog in een schepping van 6 dagen? Daar begint het al mee.
Vervolgens hoef je bij satan niet te geloven, hij laat je ‘ervaren’. Hij laat je de onzichtbare bovennatuurlijke dingen ervaren door je zintuigen. Je kunt het in je lichaam voelen, je kunt ‘de onzichtbare’ horen spreken, het voelt alsof je in een andere wereld bent. Het is wat Paulus noemt ‘het bewustzijn van de afgoden’ (1 Korinthe 8:7,10,12). Het enige dat je hoeft te doen is je ervoor open te stellen en ernaar te verlangen. Soms moet je je nog een beetje inspannen en oefenen, maar dan zal het zeker lukken.
Satan heeft een hele trukendoos vol om ieder te voorzien van wat hem past. Ieder kan in contact komen met de goden die hem het liefst zijn. Voor moslim, hindoe, boeddhist, christen of atheïst, ieder kan die goddelijke bron in zichzelf vinden. En de zoekmethoden zijn eindeloos; van houseparty en drugs voor een tripje, meditatie en mindgym tot de r.k.-mis en Lectio Divina en alles wat ertussen zit. Wat al deze trucs gemeenschappelijk hebben, is dat je je denken (je verstand) erbij uitschakelt, zodat je in een staat van hoger bewustzijn terechtkomt. Dan neem je innerlijk dingen waar die je normaal gesproken – bij normaal bewustzijn – niet waarneemt. De Bijbel noemt dit ook dat je ‘de weg van het verstand verlaat‘ (zie hier).
De mens die dit zoekt, komt in contact met de demonen, satans helpers, en Paulus noemt dat ‘gemeenschap met demonen’ (1 Korinthe 10:20). De ervaring die het bij de mens oproept is een diepe emotionele ervaring in de ziel van de mens die hem doen denken dat dit op z’n minst van ‘god’ komt. Hij krijgt dan het idee dat hij een goddelijke kern heeft of zelfs god is.
Samen met deze diepe ervaringen zorgt satan ervoor dat zijn demonen de opvattingen van de mens veranderen, zodat ‘leringen van demonen’ (1 Timotheüs 4:1) hun intrede doen in het hart en denken van de mens. Deze opvattingen zijn natuurlijk tegengesteld aan de waarheid van Gods Woord, maar worden – doordat ze samengaan met diepe innerlijke ervaringen – als de echte werkelijkheid, als de echte waarheid gezien. De mens denkt dan van zichzelf dat ‘ie fantastisch is, gelooft in zichzelf en denkt dat God hem niet zal oordelen. Immer ‘je bent geliefd’ klinkt het.
Dit is de manier waarop satan de strijd om de ziel van de mens voert; hij laat hem zich ‘als god’ voelen. Maar het voert de mens naar de eeuwige verlorenheid. Het slotstuk van de verleiding van satan is zijn god-mens, de antichrist, die zich straks in de tempel zet en verkondigt dat hij ‘God’ is. Het is de ultieme misleiding die door de Heer Jezus Zelf geoordeeld zal worden als Hij verschijnt!
Satans plan: maak van mensen goden om God te verdrijven
Gods plan: Mijn Zoon werd mens om hen met Mij te verzoenen
Hoe anders is onze God, die Zelf in de persoon van Zijn Zoon gekomen is om mens te worden. Wat is het een ongelooflijk voorrecht om Hem te kennen en Hem lief te hebben. Laten we aan Hem vasthouden en tegen de mensen om ons heen getuigen van Jezus Christus de eeuwige Zoon van God, Die mens is geworden om te sterven aan het kruis van Golgotha. Hij heeft daar het oordeel over onze zonden gedragen en heeft verzoening gebracht voor ieder die in Hem gelooft.
Nederlands 
Deutsch 
English