Terugkijken om vooruit te kunnen zien

Wat gebeurt er in de wereld, in de christenheid en in Israel? Zijn het dingen die we in een profetisch Bijbels perspectief kunnen plaatsen? We zijn al een paar maanden bezig met het boek Openbaring. Deze keer is de vraag in hoeverre we de vier ruiters uit Openbaring 6 in onze moderne tijd kunnen plaatsen. We denken van wel en sterker nog: voor zover ik kan zien is in deze 21e eeuw de vierde ruiter aan het werk.
Het is een redelijk lang verhaal, dus zet je schrap.

Hondervijfenzeventig vervulde profetieën

Het is tien jaar geleden dat de Nederlandse versie gepubliceerd werd van Roger Liebi’s boek “Leven we werkelijk in de eindtijd?” met als ondertitel ‘Meer dan 175 vervulde profetieën’.
Ik herinner me nog dat ik het toen in een keer heb uitgelezen. De betrouwbaarheid van de Bijbel is enorm en het is fascinerend om te lezen hoe het past op de historische werkelijkheid.

Op de achterflap van het boek staat het volgende:
“In dit boek behandelt de auteur meer dan 175 profetieën die allemaal betrekking hebben op de ‘eindtijd’. Hij toont aan dat deze voorspellingen in het tijdperk van de wereldgeschiedenis waarin wij leven – van 1882 tot nu – zijn uitgekomen.”

Het boek laat zien hoeveel van de bijbelse profetieën betreffende de eindtijd al vervuld zijn, als je ze tegen de geschiedenis aan legt. Dan wordt duidelijk wat we al gehad hebben. Maar nog steeds weet je dan niet hoe lang het nog duurt tot de volgende profetische mijlpaal en op welke manier die dan bereikt zal worden.

Degene die zo’n boek schrijft moet zowel de Bijbel goed kennen, maar ook de geschiedenis kennen. Degene die het boek leest, zal meestal de bijbel genoeg kennen om de bijbelse kant te beoordelen. Maar of de geschiedkundige kant klopt? Sommige dingen wist ik wel, maar een heleboel wist ik niet. Dan moet ik maar vertrouwen op de betrouwbaarheid van de schrijver. Trouwens, als er in het boek van Liebi 50 fouten zouden zitten, dan nog was de boodschap overtuigend.
We kunnen terugzien in de profetieën, want ze geven licht in de duisternis, zoals Petrus het gezegd heeft:

En wij hebben het profetische woord, dat vast en zeker is, en u doet er goed aan daarop acht te slaan als op een lamp die schijnt in een duistere plaats, totdat de dag aanbreekt en de morgenster opgaat in uw hart.” (2 Petrus 1:19).

Dat is het doel: te weten waar we ongeveer zitten zodat ons hart de Morgenster al ziet!

De zeven gemeenten

In Openbaring 2 en 3 worden brieven geschreven aan de zeven gemeenten in Klein-Azië.
Dit waren allereerst natuurlijk brieven voor de gemeenten die daar toentertijd bestonden. Elke brief beschrijft dingen die ze zouden moeten herkennen en de vermaningen zouden ze ter harte moeten nemen.

Maar daarnaast worden deze brieven ook vaak gezien als kerkgeschiedenis. Fruchtenbaum wijdt in zijn hiervoor al genoemde boek ongeveer 50 pagina’s aan de beschrijving hiervan. De structuur die hij geeft, ziet er ongeveer als volgt uit:

Er zijn meerdere van deze schema’s en het kan zijn dat de jaartallen of perioden wat verschillen. Maar dat maakt geen verschil voor het idee dat het hier ook gaat om geschiedenis van de ‘christelijke kerk’. Tenminste, voor ons nu is het grotendeels geschiedenis. We kunnen zeggen – en we zien het ook om ons heen – dat we in het tijdperk van Laodicea zitten.

Maar in de tijd dat ze werden geschreven konden de zeven brieven door de gelovigen alleen maar gelezen worden als iets dat specifiek voor hen in hun apostolische tijd gold. Het was toen niet mogelijk om hier een profetie in te zien en om op basis hiervan het verloop van de kerkgeschiedenis te ‘voorspellen’.
Maar achteraf kun je de geschiedenis er naast leggen en zien of de brieven ook profetische waarde hebben.

Een gelovige die bijvoorbeeld in het jaar 1300 leefde zou op deze manier, wellicht kunnen ontdekken dat de profetische tijd van Efeze, Smyrna en Pergamus al geweest waren. Hij zou in Thyatira ontdekken dat dat wel heel veel leek op de situatie in zijn tijd, maar over de resterende drie zou hij weinig kunnen zeggen.

Wanneer wij naar deze tijdlijn kijken en naar de situatie in de christenheid nu, kun je alleen maar constateren dat we in de tijd van Laodicea leven. Men ziet het verderf in de christenheid niet en denkt dat ze rijk zijn en alles hebben. Maar de Heer zal ze uit Zijn mond moeten spuwen (Openbaring 3:16).

Ook hier is het dus zo dat je kunt terugkijken in wat geprofeteerd is om vooruit te kijken naar wat komen gaat en uit te zien naar de komst van de Heer Jezus. Zonder dat je toekomst – de weg daar naar toe – kunt voorspellen, noch de lengte ervan.

Af en toe bekruipt je het gevoel: de Heer komt spoedig!

We zullen het allemaal wel herkennen. Dat er iets gebeurt waar je van opschrikt en waarvan je het gevoel hebt dat het iets is dat toch met het komende einde van deze tijd te maken heeft. Ongetwijfeld zijn dat gebeurtenissen zoals 9/11, de coronapandemie of heel recent 10/7, de overval die Hamas pleegde op Israel. Trouwens de hele wereld schrikt ervan op en als gelovige denk je onwillekeurig aan bijbelse dingen. Dan zeggen we tegen elkaar: het duurt niet meer zo lang dat de Heer komt!

Maar datzelfde gevoel hadden mijn grootouders ook toen de tweede wereldoorlog was begonnen. Mijn grootvader schreef in een brief aan mijn vader die eind 1939 voor de militaire dienst was opgeroepen onder andere de volgende woorden:

De stormen woeden met toenemende kracht, God weet wat nog komen zal. Doch wij weten dat alles gaat naar Zijn bestel, waarin Hij ook gebruik maakt van satans listen en de boosheid des menschen. Maar door alles heen zal Zijn raad bestaan en leidt Hij alles naar de vervulling van het profetische woord. Voor ons echter is het nodig te luisteren naar hetgeen Hij ons te zeggen heeft en waakzaam te zijn om bereid te zijn voor Jezus komst, opdat, waar wij ons ook bevinden wanneer Hij komt, wij Hem kunnen ontmoeten.

Anno 2023 vraag je je dan af of je wat betreft de vervulling van het profetische woord ook nu kunt zien hoe ver we al zijn. Ik denk dat het tot op zekere hoogte kan en daarom wil ik graag wat delen over een boek dat ik onlangs las.

Een boek met een bijzondere inhoud

Het gaat over een boek1 dat ik in september ontdekte met een visie op de vier ruiters uit Openbaring 6. Op de achterflap staat een tekst die uitnodigde om het te gaan lezen:

Zou het kunnen dat bijbelse profetieën voor onze ogen in vervulling gaan en dat we ons dat nog niet eens realiseren? De auteur is hiervan overtuigd: de vier ruiters van de Apocalyps uit de Openbaring van Johannes hebben de wereld al voor een deel geteisterd.“.

Wat ik hier aantrof was wat mij betreft heel overtuigend. Een analyse die laat zien dat de vier ruiters heel goed geplaatst kunnen worden in de moderne tijd2, dat is de tijd vanaf het eind van de 18e – of het begin van de 19e – eeuw tot nu. De schrijver – Johann Schoor3, een Oostenrijkse voorganger – heeft niet na een jaar studeren dit boek geschreven, maar is zo’n 25 jaar bezig geweest om de geschiedenis in het licht van de Bijbel na te pluizen4. Hij heeft lang geaarzeld om het te publiceren, omdat hij zeker wilde zijn van zijn zaak. Uiteindelijk is het in 2011 uitgegeven, omdat hij het aan zijn kinderen en zijn broeders en zusters in Christus wilde nalaten.

zou het zo kunnen zijn dat
de vier ruiters uit de apocalyps de wereld nu al teisteren?

Na het lezen van de interpretatie van de moderne tijd in het licht van ‘de vier ruiters’, ging ik opnieuw in de Bijbel op zoek naar de symboliek. Zo kwam ik terecht bij de symboliek van zowel de verzegelde boekrol als de symboliek van paard en ruiter, waarover in het vorige blog is geschreven. Dat paste wonderwel waardoor veel dingen op hun plek vielen.

Voor mezelf werd het een compleet schilderij van de tijd waarin we leven en een hernieuwd uitzien naar de komst van de Heer voor Zijn gemeente. Want stel dat het vierde zegel al is verbroken, dan kun je toch niet zeggen dat het nog heel lang zal duren? Hoe het ook zij, de Morgenster gaat op in onze harten en dat is ook de bedoeling (2 Petrus 1:19).

Een kort overzicht van de vier ruiters

Waarschijnlijk vraag je als kritische lezer nu om dat maar eens overtuigend uit te leggen. Het probleem is dat ik dat niet kan, simpelweg omdat ik niet in staat ben om 120 pagina’s met allerlei historische details goed samen te vatten. Dat gaat gewoon niet lukken. Eigenlijk zou iedere geïnteresseerde het boek zelf moeten lezen (in het Duits of Engels). Helemaal mooi zou het zijn als er een uitgever is die een Nederlandse vertaling van het boek zou willen uitbrengen.
Toch moeten we een indruk geven hoe Schoor de vier ruiters ziet. Daarbij ontkom ik er niet aan om er hier en daar wat eigen gedachten in te verweven.

Eerst een schema en per fase een korte toelichting.

De witte ruiterDe rode ruiterDe zwarte ruiterDe vale ruiter
Openbaring6:1,26:3,46:5,66:7,8
KenmerkenBoog, kroon en overwinningVrede weg, mensen slachten elkaarWeegschaal, armoede en luxe De dood op diverse manieren, een vierde van de aarde
OntwikkelingWereldwijde ideologische misleidingWereldwijde revoluties en wereldoorlogenWereldwijde
economie/kapitalisme brengt welvaart en armoede tegelijk
Wereldwijde sterfte door diverse oorzaken
PeriodeDe Verlichting5De WereldoorlogenHet KapitalismeHet Terrorisme
Tijd19e eeuw20e eeuwVanaf midden 20e eeuwVanaf begin 21e eeuw
Wereldwijde ontwikkelingen bij alle ruiters

Globalisering is het gemeenschappelijke kenmerk van alle vier de ruiters. Het zijn dus ontwikkelingen die de hele wereld raken. Het werk van de ruiters beïnvloedt de hele wereld. De dingen die ze doen, waren voorheen natuurlijk ook al aanwezig, maar vanaf de eerste ruiter beginnen deze dingen met volle kracht over de hele wereld invloed te krijgen.
Hieronder probeer ik per ruiter wat dingen uit het boek van Schoor te vermelden zonder daarmee te durven zeggen dat dit een goede samenvatting is. Maar de meeste aandacht gaat uit naar de witte ruiter, omdat die de basis legt voor alles wat daarna komt.

De ruiter op het witte paard – de Verlichting

En ik zag en zie, een wit paard, en Hij Die erop zat, had een boog. En Hem was een kroon gegeven en Hij trok uit, overwinnend en om te overwinnen.” (Openbaring 6:2).

De Verlichting6 in de periode van de 18e en 19e eeuw heeft de bijbelse fundamenten die tot dan toe nog steeds onder het maatschappelijk gebeuren stonden, definitief weggeslagen. Ook al geloofde niet iedereen daar op een persoonlijke manier in, toch accepteerde men tot die tijd de volgende vier paradigma’s7:

  • Het geloof aan een Schepper-God aan wie de mens met zijn geweten verantwoording schuldig is.
  • Het geloof aan Christus, dat Hij de Zoon van God is, geboren uit een maagd en daarom de enige mens die ooit zonder zonde geleefd heeft.
  • Het geloof aan het Woord van God, de Bijbel, die ons het enige betrouwbare getuigenis geeft wat God in het verleden gedaan heeft en in de toekomst zal doen.
  • Het geloof in een noodzakelijke verlossing van de mens, omdat een heilige God de wereld eens zal moeten oordelen en de mens in dit gericht niet kan standhouden.

Maar hierop kon satan zijn koninkrijk niet bouwen en daarom moest eerst dit bijbelse fundament weggeslagen worden. Dat gebeurde in de tijd van de Verlichting.

Schoor beperkt zich eigenlijk tot de 19e eeuw en ziet dit als de afval van het christelijke geloofssysteem. In honderd jaar ontstond een compleet andere wereld, schrijft hij. Verder:

“Uiteindelijk zal alles blijkbaar veranderen; God heeft het vanaf het begin zo bepaald. In tegenstelling tot de eeuwen daarvoor zal het christendom in feite een ergernis (een struikelblok) worden. En door valse profeten, valse christussen en vals christendom8 – mogelijk zelfs door nieuwe alternatieve heilsleren – zal het christendom, zoals wij dat kennen, volledig uit de samenleving verdwijnen. Dat betekent dat de paradigma’s geïnspireerd door de Heilige Schrift verlaten zullen worden en dat het moeilijker zal worden om te leven als een belijdend christen, zoals de Bijbel het christendom beschrijft. Dit is de overwinning van de witte ruiter! Hij introduceert het naamchristendom door het paradigma van de christelijke leer uit de context van de samenleving te verwijderen.”

Door nu nog steeds bekende personen werden theorieën ontwikkeld en bediscussieerd die het hele denken van de mensen veranderden en tot op de dag van vandaag werkzaam en herkenbaar zijn.

Dit denken zonder bijbelse grondslagen of bijbelse grenzen ontwikkelde zich tot allerlei opvattingen die nog steeds door (bijna) alle mensen gedeeld worden. Denk maar aan de evolutieleer, maar ook het sociaal darwinisme en het idee dat er gewone mensen zijn en übermenschen. Of de filosofieën over de inrichting van de maatschappij en de economie; communisme, liberalisme, socialisme en zo veel meer. Allemaal menselijke theorieën en filosofieën die tot de dag van vandaag hun sporen trekken door de wereld en veel strijd en ellende veroorzaken.
In wezen zijn het allemaal pogingen om het bijbelse fundament onder de maatschappij te vervangen. Want een mensen-maatschappij kan niet harmonieus functioneren zonder fundament of een gemeenschappelijk ‘geloof’.
Dat dit alleen maar strijd en ellende heeft opgeleverd is wel duidelijk, vooral als je ziet dat daaruit in de 20e eeuw de beide wereldoorlogen zijn ontstaan.

De verlichting verwijderde het bijbels fundament onder de samenleving, maar was niet in staat een nieuw en stevig fundament te leggen,
zodat grote instabiliteit en chaos het gevolg was.
Kennelijk was dat ook satans bedoeling.

Schoor besluit dit gedeelte van de witte ruiter als volgt.

“Maar velen, veel te velen, zijn besmet met dit zoete gif en zitten gevangen in de verleiding van een autonoom leven. Net als bij Adam en Eva in het begin is de vijand erin geslaagd om mensen te laten geloven dat een leven zonder God hen tot god maakt. En net als in het verleden kwam er niets van terecht. Wat er feitelijk gebeurde was de hernieuwde onderwerping door middel van antichristelijke, neo-paganistische9 systemen die elk aspect van het menselijk leven devalueerden. De tweede ruiter, de rode, was al voorbereid om de massa’s mensen naar hun ondergang te leiden die dachten dat ze vrij waren, maar eigenlijk slaven van de zonde waren. Zijn voorganger had de grond voorbereid waarop zijn verwoestende werk zou groeien.”

Wat ik (TdJ) nog wil opmerken is dat de 19e eeuw niet alleen de tijd van de Verlichting is geweest, maar dat in diezelfde periode nog twee opmerkelijke dingen gebeurd zijn:

  • Het eerste is dat tegen het eind van de 19e eeuw het zionisme ontstond, de politieke beweging die voor de joden een eigen staat mogelijk wilde maken. Uiteindelijk heeft dit er toe geleid dat op 14 mei 1948 de staat Israël werd uitgeroepen in het gebied dat door de Verenigde Naties als Joodse staat was aangewezen.
  • In de tijd van de Verlichting zijn – parallel aan de maatschappelijke ontkerstening – ook de liberale theologie en de sociale theologie ontstaan. Toch heeft God in Zijn genade in die tijd nog veel vernieuwing en zegen gegeven, denk maar aan de vele opwekkingen, zendingsbewegingen, het Reveil en ook de broederbeweging. Het was de tijd waarin de Bijbelse eschatologie (de leer over de toekomst) en de opname van de Gemeente opnieuw onder de aandacht kwamen.

De ruiter op het rode paard – de Wereldoorlogen

In deze chaos van denkwerelden, waarin de mens autonoom was geworden en zijn eigen lot mocht bepalen, is de vraag voor de heersers hoe ze deze chaos zouden kunnen beteugelen. Oorlogen waren het gevolg, waarbij de eerste en tweede wereldoorlog vaak als één grote oorlog worden gezien.

En een ander paard, dat rood was, trok uit, en aan hem die erop zat, werd macht gegeven de vrede van de aarde weg te nemen, en te maken dat men elkaar zou afslachten. En hem werd een groot zwaard gegeven.” (Openbaring 6:4)

Schoor schrijft hierbij het volgende: “De rode ruiter krijgt een groot zwaard om de vrede van de aarde te verwijderen. Maar niet hij moet vechten, maar de mensen moeten elkaar afslachten. Hij verwijdert alleen de vrede, maar van de hele aarde, wereldwijd, dat is zijn macht. De grote oorlogen in de geschiedenis waren geen wereldoorlogen, en konden dat ook niet zijn omdat de infrastructuur en technologische mogelijkheden er pas in de 20e eeuw waren.”

Beschrijving van oorzaken van de wereldoorlogen vanuit de Verlichting (click voor meer details)
  1. Nationale conflicten en imperialisme: Tijdens de 19e eeuw vond een intense periode van imperialisme plaats, waarbij Europese landen overzeese gebieden veroverden en koloniseerden. Dit leidde tot rivaliteit en spanningen tussen landen bij het nastreven van territoriale expansie. De nationalistische gevoelens die in deze periode opkwamen, droegen ook bij aan conflicten tussen staten.
  2. Economische spanningen: De industriële revolutie, die in de 18e eeuw begon maar zijn hoogtepunt bereikte in de 19e eeuw, leidde tot economische concurrentie tussen naties. Economische belangen en conflicten over handelsroutes en markten droegen bij aan de spanningen tussen de grootmachten.
  3. Allianties en militarisering: In de aanloop naar de Eerste Wereldoorlog ontstonden complexe allianties tussen Europese landen. Het systeem van bondgenootschappen, samen met de wapenwedloop en militarisering van Europese machten, maakte de regio kwetsbaar voor een grootschalig conflict.
  4. Ideologische en filosofische invloeden: De ideeën die tijdens de 19e eeuw opkwamen, zoals het nationalisme, het socialisme en het darwinisme, werden soms misbruikt om politieke agenda’s te rechtvaardigen. Het darwinisme werd bijvoorbeeld verkeerd begrepen en verdraaid om raciale superioriteit te rechtvaardigen, wat leidde tot racistische ideologieën die een rol speelden in de opkomst van totalitaire regimes.
  5. Verdrag van Versailles: De nasleep van de Eerste Wereldoorlog, met name het Verdrag van Versailles in 1919, legde zware sancties en herstelbetalingen op aan Duitsland. Dit legde de basis voor economische ontberingen en politieke instabiliteit, die op hun beurt hebben bijgedragen aan de opkomst van het nazisme en de Tweede Wereldoorlog.

Het is belangrijk op te merken dat deze factoren en ontwikkelingen niet onvermijdelijk tot oorlog hoefden te leiden, maar dat politieke en diplomatieke misstappen, gecombineerd met complexe en interagerende krachten, de weg hebben geëffend voor de uitbraak van conflicten. De Eerste Wereldoorlog leidde op zijn beurt tot omstandigheden die de opkomst van totalitaire regimes en de Tweede Wereldoorlog mogelijk maakten.

De eerste wereldoorlog heeft naar schatting zo’n 15 tot 23 miljoen doden gekost. In de tweede wereldoorlog waren dat 70 tot 80 miljoen, waarvan de grootste verliezen geleden zijn in de Sovjet-Unie, China, Duitsland, Polen en Japan. Overigens vielen de meeste slachtoffers altijd onder de burgerbevolking.

De eerste wereldoorlog heeft niets opgelost, eerder nog de vijandschap tussen de landen vergroot. In de tijd tussen de twee wereldoorlogen groeide het nationaal socialisme, maar ook het Germaanse occultisme van Guido von List (1848-1915). In zijn Neo-Paganistische filosofie zag hij de komst van de volgende wereldoorlog, een Germaanse verlosser en een Germaanse klasse van priesters. Dit occultisme kreeg ook aanhangers in nazikringen.

Aan het eind van dit deel schrijft Schoor:

“Met 6 miljoen slachtoffers werd ook het Joodse volk, waar onze Heer Jezus Christus toe behoorde, getroffen. Alleen iemand met kennis van de Bijbel kan de woede en de machteloosheid die hier tot uiting kwamen doorgronden. De rode ruiter was erg druk bezig. Zijn werk zou de wereld voor altijd veranderen. Maar met welk doel? Beide wereldoorlogen bereidden de weg voor de activiteiten van de volgende ruiter – de zwarte.”

Gevolgen van de tweede wereldoorlog ( click voor overzicht)

De Tweede Wereldoorlog, die plaatsvond tussen 1939 en 1945, had diepgaande en langdurige gevolgen op zowel wereldwijde als regionale schaal. Hier zijn enkele van de belangrijkste gevolgen:

  1. Politieke en territoriale veranderingen:
    • Europa werd verdeeld tussen de geallieerden en de asmogendheden na de oorlog. Duitsland werd verdeeld in Oost- en West-Duitsland, en de hoofdstad Berlijn werd ook opgesplitst.
    • De Verenigde Naties (VN) werden opgericht in 1945 om internationale samenwerking en vrede te bevorderen.
    • Veel voormalige koloniën in Azië en Afrika streven naar onafhankelijkheid, geïnspireerd door de principes van zelfbeschikking die tijdens de oorlog werden benadrukt.
  2. Koude Oorlog:
    • De relatie tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie verslechterde na de oorlog, wat leidde tot de Koude Oorlog. Ideologische tegenstellingen tussen het kapitalistische Westen en het communistische Oosten leidden tot een wapenwedloop en conflicten over de hele wereld.
  3. Economische wederopbouw:
    • Europa onderging een uitgebreide wederopbouw na de oorlog, gestimuleerd door het Marshallplan van de Verenigde Staten. Dit leidde tot economisch herstel en de oprichting van de Europese Gemeenschap, een voorloper van de Europese Unie.
  4. Technologische ontwikkelingen:
    • De oorlog stimuleerde technologische vooruitgang, met name op het gebied van luchtvaart, nucleaire technologie en elektronica. Deze vooruitgang zou later bijdragen aan de ruimtevaart, de informatierevolutie en medische ontwikkelingen.
  5. Mensenrechten en internationaal recht:
    • De gruweldaden van de Holocaust en andere oorlogsmisdaden leidden tot de oprichting van het Internationaal Strafhof en de ontwikkeling van het concept van mensenrechten als internationale norm.
  6. Imperialisme en dekolonisatie:
    • Veel koloniale machten waren verzwakt door de oorlog, en kolonies begonnen streven naar onafhankelijkheid. Dit leidde tot de dekolonisatie van Azië, Afrika en het Midden-Oosten.
  7. Morele ontwikkelingen:
    • De gruwelijkheden van de oorlog brachten een groter bewustzijn van mensenrechten en ethiek met zich mee. Het Handvest van de Verenigde Naties en de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens werden aangenomen om een basis te leggen voor internationale normen.

Al met al hebben de gebeurtenissen van de Tweede Wereldoorlog diepgaande en diverse gevolgen gehad, die de loop van de wereldgeschiedenis hebben beïnvloed op politiek, economisch, technologisch en moreel gebied.

De ruiter op het zwarte paard – het Kapitalisme

Toen Schoor het boek schreef, was hij er van overtuigd in het tijdperk van de zwarte ruiter te leven. Voor hem was dat de reden te wachten met het uitgeven van het boek, omdat hij eerst de nodige afstand tot de geschiedenis wilde hebben om goede en betrouwbare waarnemingen te kunnen maken.

En ik zag, en zie, een zwart paard, en hij die erop zat, had een weegschaal in zijn hand. En ik hoorde te midden van de vier dieren een stem zeggen: Een maat tarwe voor een penning en drie maten gerst voor een penning. En breng de olie en de wijn geen schade toe.” (Openbaring 6:5-6).

Volgens Schoor is de weegschaal een instrument van de handelsman. Die verhandelt goederen, weegt ze af en bepaalt de prijs.
Hij ziet daarin een beeld van de wereldhandel en -industrie. Immers de oorlogen hadden duidelijk gemaakt dat daarin geen oplossing lag en dat je niet met de wapens je macht kon uitbreiden. Maar dat kon wel wanneer je dat deed met de handel.

Zo ontstonden allerlei relaties tussen landen – handelsverdragen – om gezamenlijk voordeel te trekken uit de internationale handel. Tegelijkertijd ontstonden grote internationale bedrijven, zowel handel- als industriële ondernemingen.

De vraag waar je je goederen verkoopt is eenvoudig te beantwoorden, namelijk daar waar je de beste prijs krijgt. Dat betekende dat de rijke landen konden kopen wat ze nodig hadden en de arme landen arm bleven. En dat niet alleen, maar de laatsten zagen ook hun eigen voedsel verdwijnen naar de rijke landen.

Schoor beschrijft uitgebreid hoe de economie gebruikt wordt om machtsverhoudingen te creëren en in stand te houden. De Marshallhulp van de VS aan Europa na de tweede wereldoorlog was er vooral ook op gericht om de Sovjet-Unie op afstand te houden. De industrialisatie van arme landen komt op gang terwijl die landen daar ondertussen leningen voor moet afsluiten bij andere landen of de Wereldbank. Daarmee worden ze afhankelijk gemaakt van het rijke deel van de wereld.
Voorbeelden zijn er genoeg op dit vlak en Schoor gaat er uitgebreid op in.

Zo geeft Schoor onder meer het volgende voorbeeld (pagina 107):

“Men kan zich afvragen waarom landen in de Derde Wereld die voornamelijk op landbouw gebaseerd zijn, niet in hun eigen levensonderhoud kunnen voorzien. Het antwoord, dat eigenlijk al gegeven is, zal nog eens duidelijk gemaakt worden aan de hand van een voorbeeld uit Nederland: Een Nederlandse exporteur, met een trotse blik op zijn gezicht, vertelt in een documentaire dat 90 procent van de in Nederland geteelde uien wordt geëxporteerd naar de Derde Wereld, voornamelijk naar Afrika. Een van de belangrijkste bestemmingen is Senegal. De scène schakelt over naar Senegal. Daar wordt gemeld dat niet alleen uien, maar vooral ook aardappelen, die goedkoper zijn dan de producten van eigen bodem, uit Nederland worden geïmporteerd. De camera beweegt over een groot braakliggend terrein waar nauwelijks te herkennen is dat het land ooit gecultiveerd is. De boeren die dit land ooit bewerkten, werden gedwongen het op te geven en naar de stad te verhuizen.
Dan komt de toelichting, die ik graag woord voor woord wil citeren: “[…] omdat de invoerrechten in arme [landen] laag worden gehouden onder druk van rijke landen. De overproductie door de landbouw in de EU wordt net zoveel gesubsidieerd als de export van het overschot naar de derde wereld. En de machtige lobby van de westerse landbouweconomie zorgt ervoor dat er zo weinig mogelijk verandert. In Europa wordt dit open concurrentie genoemd. Maar open betekent vooral toegang tot derdewereldlanden voor waren uit rijke landen. Rijke landen daarentegen beschermen hun eigen markten door hoge importheffingen op te leggen.”
Uiteindelijk wordt er een zogenaamde snelle oplossing voor het probleem gegeven. “De WTO (Wereld Handels Organisatie) heeft na moeilijke onderhandelingen met arme landen besloten dat alle exportsubsidies in 2013 afgeschaft moeten zijn. Voor de boeren is het te laat. Hun bestaan is al vernietigd. Brede stroken land in de Derde Wereld liggen braak. De boeren zijn weggetrokken.”

Ik heb zo’n vermoeden dat een groot deel van de immigratie van arme landen naar het rijke westen veroorzaakt is door het macht- en winst-beluste kapitalisme van het westen.

Schoor sluit de zwarte ruiter af met onder andere de volgende opmerkingen (pagina 112).

“Het hele kapitalistische systeem is, net als het communisme, gebouwd op leugens. Beide systemen openbaren zich in het tijdperk van de derde apocalyptische ruiter. Het communisme bereikte zijn einde sneller dan verwacht. Er wordt verwacht dat het kapitalisme zal overleven, maar ook hier beginnen twijfels op te komen. Zijn communisme en kapitalisme niet twee kanten van dezelfde medaille – materialisme? Zijn deze utopische ideeën van de 19e eeuw niet allebei fout? Was er niet sprake van een enorme misrekening toen men dacht dat technologie en economie het paradijs op aarde zouden scheppen? De nuchtere Engelsman John Maynard Keynes publiceerde in 1930 een artikel met de titel “Economic Possibilities for our Grandchildren10” waarin hij de verre toekomst beschreef en zei dat “over 100 jaar, dat wil zeggen in 2030, onze behoeften min of meer bevredigd zullen zijn en we dan in staat zullen zijn om te genieten van de goede dingen van het leven, zoals kunst, wetenschap, vrije tijd en contemplatie, en de econoom de functie van tandarts zal hebben, die kleine onvolkomenheden corrigeert.

Maar zo zou het niet gaan.

De ruiter op het vale paard – het Terrorisme

Toen Schoor het boek schreef kon hij, zo zegt hij, over de ruiter op het vale paard slechts iets zeggen over de tekst die in Openbaring 6 staat. Verder wilde hij niet gaan, want dat zou te speculatief worden. In het boek noemt hij de vierde ruiter niet zo heel expliciet de ruiter van het Terrorisme, maar op de achterkant schrijft hij: “met het internationale terrorisme komt de vierde ruiter het toneel op”. Als je het hoofdstuk leest, is deze titel meer dan gepast.

“En ik zag, en zie: een grauw paard en die erop zat, zijn naam was de dood, en het rijk van de dood volgde hem. En hun werd macht gegeven over het vierde deel van de aarde om te doden met het zwaard, met honger, met de dood en door de wilde dieren van de aarde.” (Openbaring 6:8)

Het is een ongelofelijk groot onheil wat over de mensen komt. De gruwel van deze tijd is in ieder geval moeilijk voor te stellen. Een vierde11 deel van de mensen zal omkomen, zo’n 2 miljard! De hoge sterfte heeft verschillende oorzaken: zwaard, honger, dood (pest) en wilde dieren.

“De opdracht is duidelijk: elke 4e persoon moet gedood worden. Met de huidige bevolking zijn dat bijna 2 miljard mensen. Zelfs als we aannemen dat de ruiter tientallen jaren nodig zal hebben om zijn onheil te stichten, zal de dood van 2 miljard mensen zo’n afschuwelijke gebeurtenis zijn dat de beschaving grotendeels vernietigd zal worden. De wereld, zoals wij die kennen, zal niet meer bestaan. Het zal mogelijk het einde betekenen van het tijdperk van de Moderniteit.”

Het zwaard duidt ontegenzeggelijk op oorlogen, maar het zullen andere oorlogen zijn dan voorheen. Niet van twee legers tegenover elkaar die strijden over de macht over grensgebieden, maar de zogenaamde asymmetrische oorlog, vergelijkbaar met een guerrillaoorlog. “De voorkeursoptie is het plegen van terroristische aanslagen in het land van de vijand. Helaas moet worden aangenomen dat dergelijke verzetsgroepen met elkaar zullen netwerken om aanvallen op specifieke landen te coördineren. (…) De intentie om op deze manier te strijden werd in ieder geval duidelijk aangetoond op 11 september 2001.”

Hongersnoden zijn ook een oorzaak van grote sterfte en zij hoeven niet alleen in derde wereldlanden voor te komen, maar kunnen ook door economische crises veroorzaakt worden. Schoor wijst erop dat de meeste landen hun eigen voedselvoorziening niet hebben gegarandeerd. Daardoor zijn ze niet meer in staat om grote rampen – aardbevingen, vulkaanuitbarstingen of langdurige politieke crises – zonder humanitaire hulp van de VN door te komen.

Oorlogen hebben altijd hongersnoden tot gevolg en dat zal ook zo blijven. Maar waar nu bijna nergens nog boeren zijn die voedsel verbouwen voor hun landgenoten, maar alleen maar monoculturen verbouwen, kunnen ze ook niet voorzien in de voedselbehoeften van hun medeburgers.

Wat vervolgens met ‘de dood’ wordt bedoeld is de vraag. Heel waarschijnlijk worden hier plagen of dodelijke ziekten mee bedoeld12. Immers de meeste mensen sterven normaal als gevolg van een ziekte. Dat ‘dood’ de oorzaak van sterfte is, zou dus gewoon kunnen beteken dat de sterftecijfers bijzonder sterk stijgen. De reden daarvan kan zijn dat er meer dodelijke en/of besmettelijke ziekten zijn, maar het kan ook gebeuren doordat het gezondheidssysteem in elkaar stort.
Schoor wijdt ook nog aandacht aan gebruik van ABC-wapens13 en schrijft dan: “Met het oog op dergelijke situaties die worden veroorzaakt door de plagen van de vale ruiter, moeten we uitgaan van een totale ineenstorting van de gezondheidssystemen wereldwijd; systemen die in de afgelopen decennia de levensverwachting ver boven het gemiddelde hadden doen uitstijgen. Dus zelfs een simpel griepje zal vaker dan nu het geval is, tot de dood leiden. Zelfs regio’s die beschermd waren tegen eerdere uitingen van dit tijdperk, zullen getroffen worden door hogere sterftecijfers.”

De betekenis van de wilde dieren is niet helemaal eenduidig. In het Grieks is het één woord (‘beest’) en er worden gevaarlijke dieren, of ook wel giftige dieren (Handelingen 28:4,5) mee aangeduid. Schoor noemt verder de mogelijkheid dat het woord beest gebruikt wordt voor een door een demon bezeten mens. Dit omdat hij denkt dat er in de eindtijd meer bezeten mensen zullen zijn, net zo als dat in de tijd van onze Heer Jezus Christus het geval was. Hij zegt daar onder meer dit van: “Bezeten mensen worden in de Bijbel meestal beschreven als mensen die een drang hebben om te vernietigen en/of zichzelf te vernietigen (o.a. Mattheus 8:28, Markus 9:17-18)”. Ik denk dat dit verband klopt omdat ook de antichrist – die op een gegeven moment door de satan zelf gebruikt wordt – ook ‘het beest’ genoemd wordt (Openbaring12:9; 13:2).
Overigens vermeldt Schoor bij de wilde dieren ook nog de wereldwijde – in netwerken vertakte en gewetenloos opererende – criminaliteit van drugs, mensenhandel en wat dies meer zij.

Schoor eindigt dit deel met de volgende zinnen: “Het is pure anarchie – zinloos. Ideologie is gevlucht, maar haar erfenis, geweld, is achtergelaten. Het nihilisme heeft laten zien dat er niets meer is en de mensheid is een beest geworden. Hoe verwoordde Nietzsche het? “Zwerven we niet als door een oneindig niets? Voelen we niet de adem van de lege ruimte? Is het niet kouder geworden? Sluit de nacht ons niet voortdurend in? […] God is dood.”

Bij de opening van de Olympische Spelen in Parijs op 26 juli 2024 zijn godslasterlijke taferelen getoond, waaronder ook iets waarin velen en verwijzing naar het vale paard hebben gezien. Het lijkt erop dat satan precies weet waar hij mee bezig is en het de mensen ook nog laat weten.

Bij de opening van de Olympische Spelen 2024 in Parijs

Vooruit zien op wat komen gaat

Johann Schoor heeft in zijn boek de periode van de vale ruiter niet benoemd, maar ‘slechts’ kenmerken genoemd op grond van de Bijbeltekst van Openbaring 6:8. We hebben er hierboven een blik op geworpen.

Naar aanleiding van nine-eleven (9/11/2001) heeft Georg Bush destijds de oorlog verklaard aan het terrorisme; de ‘war on terror’, zoals het werd genoemd. Het was de oorlog tegen het islamitische jihadisme in het Midden Oosten, waarin de Verenigde Staten de leiding had. Op Wikipedia kun je er het nodige over vinden (zie bijvoorbeeld de links hieronder).

Meer over de strijd tegen het terrorisme op Wikipedia: Nederlands, Duits, Engels.

Opvallend is dat Netanyahu naar aanleiding van de inval van Hamas in Israel op 7 oktober 2023 zei dat dit Israëls nine-eleven was. Daarmee zei hij eigenlijk dat de strijd tegen het terrorisme nog volop gaande was en dat nu ook Israel daarin betrokken was. We zijn nu ruim een maand verder en hebben gezien hoe in alle grote steden van Europa de moslims achter Hamas staan en kennelijk dezelfde doelstellingen hebben.

Dit betekent dat we op een belangrijk punt in de geschiedenis gekomen zijn, namelijk dat zowel het rijke westen als Israel wereldwijd met de Islam in oorlog zijn. Het was nooit duidelijker dan in onze tijd.
Het is de aanloop naar Gods oordeel
– over Israel dat onder de voet gelopen en omgebracht zal worden. Slechts een klein deel zal behouden worden, het zogenaamde ‘overblijfsel’ (bijvoorbeeld Openbaring 12:6);
– over de rijke, ‘christelijke’ westerse wereld, het grote Babylon, dat door hetzelfde beest vernietigd zal worden (zie Openbaring 17:16-18:24).

Waar we het nog niet over gehad hebben – en waar ook Schoor bij het schrijven van zijn boek geen kennis van had – is het hele gebeuren van Covid in de jaren 2020-23. Ook dit is iets wat ons plotseling overkwam, waardoor maatschappelijke angst ontstond en de roep op overheidsingrijpen groot werd. Wat dat betreft leek het op een plotselinge aanval van terreur.
Wat ook bijzonder was en direct opviel was dat de bestrijding van deze aanval wereldwijd gecoördineerd werd, alsof er een wereldwijde macht achter de coulissen bezig was om te bepalen hoe alle burgers zich moesten gedragen. Het was een waar schrikbewind wat toen uitgevoerd werd, althans veel mensen hebben dat zo ervaren en worstelen nog steeds met de gevolgen ervan.

We zitten momenteel in de situatie dat globale dreiging – van geweld en oorlog, klimaat of ziekte – door globale overheden wordt aangegrepen om globale maatregelen – meestal vrijheidsbeperkingen – in te stellen. Waarbij de bekende opdracht is: “je doet het voor de ander, we doen het voor elkaar”.

Het vijfde zegel van de boekrol

Wanneer we het hebben over de ruiters die bij het verbreken van de vier zegels losgelaten worden, hebben we in het vorige artikel gezien dat dit de legers van satan zijn – demonen – die hun werk op aarde doen door mensen daarvoor te gebruiken. Schoor gaat er eigenlijk vanuit dat elke ruiter een bepaalde tijd werkzaam is, maar ik denk dat zo’n legermacht bezig blijft. Er staat namelijk nergens in de Bijbeltekst een aanwijzing dat ze hun werk beëindigen. Daarom ga ik er ook vanuit dat het werk van de vale ruiter – net als dat van de vorige ruiters – door zal gaan.

Wat moeten we dan verwachten bij het verbreken van het vijfde zegel?

En toen het Lam het vijfde zegel geopend had, zag ik onder het altaar de zielen van hen die geslacht waren omwille van het Woord van God, en omwille van het getuigenis dat zij hadden. En zij riepen met luide stem: Tot hoelang, heilige en waarachtige Heerser, oordeelt en wreekt U ons bloed niet aan hen die op de aarde wonen?
En aan ieder van hen werd een lang wit gewaad gegeven. En tegen hen werd gezegd dat zij nog een korte tijd moesten rusten, totdat ook het aantal van hun mededienstknechten en hun broeders, die evenals zij gedood zouden worden, volledig zou zijn geworden
.” (Openbaring 6:9-11)

Er wordt op een indirecte manier duidelijk gemaakt wat er op aarde gebeurt, namelijk het doden van mensen die geloven in het Woord van God en van Jezus (of het Lam, afhankelijk van de vertaling) getuigen. Wanneer we ons even beperken tot de grote lijn van alleen de zegels, dan kunnen dit geen andere mensen zijn dan zij die tijdens de grote verdrukking14 de keuze maken om niet voor het beest te buigen. Dat betekent dat het de grote schare15 is die niemand tellen kan, zoals we kunnen lezen in het intermezzo van Openbaring 7.

Dit is ook een logische voortzetting vanuit het vierde zegel, de vale ruiter. Dit zal zich ontwikkelen tot de situatie waarin uiteindelijk ieder mens de satan zal moeten aanbidden. Doe je dat niet omdat je het Woord van God gelooft en getuigt van Jezus het Lam, dan kost je dat je leven.

Het zijn hier niet de gelovigen uit de genadetijd waarin wij nu – anno 2023 – nog leven. Straks zal het zijn oog om oog en tand om tand, zoals dat met andere woorden ook staat in Openbaring 13:10: “Als iemand met het zwaard doodt, die moet zelf met het zwaard gedood worden“.

Maar wanneer nu, in de genadetijd, een gelovige als martelaar sterft zal hij niet om de eeuwige wraak van God vragen voor zijn moordenaars, maar integendeel juist vragen om hun bekering en redding. Zoals ook Stefanus deed: “En terwijl hij op de knieën viel, riep hij met luide stem: Heere, reken hun deze zonde niet toe! En toen hij dat gezegd had, ontsliep hij.” (Handelingen 7:60). Hij was daarin een navolger van de Heer Jezus Zelf die sprak: “Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen.” (Lukas 23:34).

Wat ligt er dan voor ons?

De ontwikkelingen gaan door en ze gaan snel. We kunnen niet weten hoe lang het nog duurt en ook niet hoe de dingen precies naar hun einde zullen gaan.
De haat tegen joden en christenen neemt toe, ook in ons land. Het kan best zijn dat we nog met vervolging te maken krijgen. Waarom zou dat in andere landen al heel lang en vaker het geval zijn dan bij ons? Volgens het Nieuwe Testament hoort dat bij het christen-zijn.

Maar hoe het ook zij:
we zien uit naar onze Heer, Jezus Christus, de Zoon van God “Die ons verlost van de komende toorn.” (1 Thessalonicenzen 1:10).

Laten wij daarom “(…) nuchter zijn, bekleed met het borstharnas van geloof en liefde, en met de hoop op de zaligheid als helm. Want God heeft ons niet bestemd tot toorn, maar tot het verkrijgen van de zaligheid, door onze Heere Jezus Christus, Die voor ons gestorven is, opdat wij, hetzij wij waken, hetzij wij slapen, samen met Hem zouden leven.
Bemoedig elkaar daarom, en bouw de één de ander op
.” (1 Thessalonicenzen 5:8-11).

Kom, o held’re Morgenster,
blinkend in het duister,
stel Uw komst toch niet meer ver
en vertoon Uw luister.
Ja, U laat ons niet alleen,
sterk dan dit vertrouwen
en leid ons dan spoedig heen,
dat wij U aanschouwen.

Lied 82:2 Geestelijke Liederen (2016)

Voetnoten . . .

  1. Het gaat om het boekje ‘Die Dämonen der Moderne‘ van Johann Schoor. Verkrijgbaar in de Duitse taal bij Amazon in boek- en Kindle versie. In het Engels is er een Kindle versie getiteld ‘Demons of the Modern Age‘. ↩︎
  2. Zie Wikipedia voor Moderne tijd. ↩︎
  3. Zijn website is www.prophetie.at ↩︎
  4. Dit is op zichzelf geen argument vóór deze visie, slechts een vermelding van wat de schrijver zelf zegt. Ieder moet zelf zijn opvattingen in dezen bepalen, los van wat de schrijver zelf of ik vinden. ↩︎
  5. Schoor beperkt zich tot de zogenaamde ‘late Verlichting’ in de 19e eeuw, die een vervolg is op de verlichting in de 18e eeuw ↩︎
  6. Zie Wikipedia voor algemene informatie over de Verlichting. ↩︎
  7. Een paradigma is een samenhangend geheel van opvattingen en/of theorieën, dat op een bepaald moment in de tijd als standaard (of gemeenschappelijk) kan worden gezien. Het zijn dingen die we niet fundamenteel ter discussie stellen. Een bestaand paradigma kan vervangen worden door een nieuw paradigma; dat wordt een paradigmawisseling of paradigmshift genoemd. Dat gebeurde in de tijd van de Verlichting.  ↩︎
  8. Schoor past hier Mattheus 24:10-13 toe. ↩︎
  9. Neo-paganistisch: nieuw-heidens ↩︎
  10. Economische kansen voor onze kleinkinderen ↩︎
  11. Het kan ook zijn dat dit geïnterpreteerd moet worden als een grondgebied dat een-vierde van het aardoppervlak beslaat. ↩︎
  12. Er zijn Bijbelgedeelten waar in plaats van de dood, het woord pest gebruikt wordt. Bijvoorbeeld in Leviticus 26:21-26 en Ezechiël 14:21, waar ook alle vier de doodsoorzaken genoemd worden als een oordeel van God. ↩︎
  13. ABC: Atoom-, Bio- en Chemische wapens ↩︎
  14. Onder grote verdrukking versta ik de tijd nadat de antichrist in de tempel gaat zitten en zich als god voordoet (2 Thessalonicenzen 2:4). ↩︎
  15. Zie ook in dit blog: https://goddienen.nu/wat-worden-zal-uit-wat-nu-is/ ↩︎