Een week geleden heb ik iets geschreven over de leiderschapsconferentie ‘There is more’ die in september gehouden wordt. Pas daarna werd me duidelijk dat er nog iets heel belangrijks te zeggen valt over dit gebeuren. Iets dat me de eerste keer ontgaan was. En dan gaat het over wat men noemt ‘impartation’, dat is ‘de overdracht van zalving’.
Hoofdspreker Randy Clark
De hoofdspreker is een zekere dr. Randy Clark, oprichter en leider van Global Awakening, van wie op de site van ‘There is more’ onder meer het volgende gezegd wordt:
Met Randy Clark is in 1994 feitelijk de zgn. ‘Toronto Blessing’ begonnen en hij meent dat hij sindsdien met zijn organisatie ‘Global Awakening’ deze praktijken wereldwijd moet verspreiden. In dat kader is kennelijk nu de ‘leiderschapsconferentie van het Evangelisch Werkverband’ zijn podium om de boodschap verder in Nederland te laten landen.
Voor een uitgebreide beoordeling van Randy Clark wordt verwezen naar deze site. Hieronder gaan we in op de bovengenoemde uitdrukking ‘impartation’.
Is ‘impartation’ bijbels?
Het komt mij voor dat ‘impartation’ een redelijk centraal begrip is in in deze tegenwoordige charismatische tijd. In zijn boek “Er is meer!” (ISBN 9789490489281, Uitgeverij Arrowz) legt Clark zelf uit wat hij er onder verstaat. Ik haal het volgende aan:
“Zowel in het Oude als het Nieuwe Testament kent de Bijbel het principe dat mensen een persoonlijke zalving van God ontvangen. Die zalving kan bestaan uit een gave of gaven van de Geest, de vervulling met de Heilige Geest – in het bijzonder om kracht te krijgen – of de doop in de Heilige Geest. Dit idee van een overdracht of ontvangst van zalving is een duidelijk Bijbels begrip. Het woord dat hiervoor in de Engelstalige wereld gebruikt wordt, impartation, is voor veel mensen niet duidelijk. In Brazilië, waar ik geregeld kom, wordt impartation meestal vertaald met ‘overdracht van zalving’, een wellicht meer toegankelijke uitdrukking. Als we de Bijbelse voorbeelden bekijken, dan zien we dat deze zalving vaak gepaard gaat met het opleggen van handen. Maar één ding wil ik nu al vast heel duidelijk maken: handoplegging is zeker niet de enige manier om een zalving van God te ontvangen. Het is niet meer en niet minder dan een van de twee manieren die we in de Schrift tegenkomen. De andere manier is het in gebed wachten op God. Dat is een middel dat in onze gemeenten vaak vergeten of genegeerd wordt; daarom benadruk ik dit juist een aantal keren in dit boek.”
On-Bijbelse onzin
Wat hier staat is on-Bijbelse onzin. Paulus zou het misschien ‘fraaie woorden en mooie praat’ (Romeinen 16:18) noemen of ‘mooiklinkende redeneringen’ (Kolossenzen 2:4). Ik noem kort een paar dingen op en nodig je uit er zelf verder over na te denken
- Zalving is een bijbels begrip, laten we dat maar voorop stellen.
- Priesters werden in het Oude Testament gezalfd voor hun dienst (Exodus 40:15). Evenals trouwens profeten en koningen.
- In het huis van Simon de Farizeeër werden de voeten van de Heer Jezus door een vrouw gezalfd (Lukas 7:38).
- En Johannes schrijft over de zalving die ieder waar kind van God ontvangen heeft (1 Johannes 2:20,26,27). Deze laatste ‘zalving’ heeft te maken met de inwoning van de Heilige Geest (die we ontvangen hebben!) en het feit dat we daardoor waarheid en leugen kunnen onderscheiden. Johannes wijst hier juist op met het oog op de misleiders die rondgaan (vers 26)!
- Iedere ware gelovige heeft dus bij zijn bekering de Heilige Geest ontvangen en daarmee ook ‘de zalving’ waarover Johannes spreekt.
- Nergens wordt in de Bijbel geleerd dat wanneer iemand ‘meer van Gods Geest’ zou willen, dit moet geschieden door handoplegging door anderen. Niemand kan een ander (een deel) van Gods Geest geven of bepaalde gaven van de Geest overdragen. Net zo min trouwens dat je dan maar moet bidden en wachten totdat God het geeft. Beide manieren zijn compleet on-Bijbels.
- Als iemand meer van Gods Geest zou willen, dan moet hij zich bezig houden met de Heer Jezus Christus. Gods Woord lezen, het gehoorzamen, God de Vader en de Heer Jezus danken en eren. Dan zal Gods Geest zijn werk doen, zonder de aandacht op Zichzelf te richten, maar juist de Heer Jezus groter maken!
- In de bijbel worden we alleen opgeroepen om ‘vervuld te worden met de Geest’ (Efeze 5:18). Dat is het enige waar we zelf een verantwoordelijkheid in hebben. We worden vervuld met de Geest, als we doen wat in Kolossenzen 3:16 staat: ‘het woord van Christus in rijke mate in ons laten wonen’. “Vol worden met de Geest” en “Vol worden met het woord van Christus” zijn synoniemen. Kijk maar naar het resultaat van beide in Efeze 5:19-21 en Kolossenzen 3:16b-17 waar je dezelfde dingen vindt als onderlinge omgang van de gelovigen op een opbouwende manier en lof en dank voor onze God en Vader door de Heer Jezus Christus. Is het niet opmerkelijk?
Overdracht van Gods Geest of van gaven van de Geest – al of niet door handoplegging – is dus onbijbels!
‘Impartation’: overdracht van wat?
Nu kan iemand menen dat het dan op zichzelf nog niet zo verkeerd hoeft te zijn wat er gebeurt. Immers, er gebeuren kennelijk wel mooie dingen. Want men spreekt er toch goed over, als iets dat iedereen zou moeten meemaken?
Wat Randy Clark doet is hetzelfde wat Todd Bentley (je herinnert je dat vast nog wel) in 2008 in Lakeland deed. Clark doet het wat gematigder misschien en hij ziet er netter uit dan Bentley met al zijn tatoeages. Maar ook Bentley heeft het over ‘de kracht van impartation‘.
De Bijbel maakt echter duidelijk dat mensen die verlangen naar het lichamelijk ervaren van (iets van) God of van de Geest, dan meestal wel iets zullen ervaren, maar dat die ervaring komt van demonen. We hebben daar op deze site al uitgebreider over geschreven. Daarom zegt Paulus ook zo stellig tegen de Korinthiërs “(…) en ik wil niet dat u met de demonen gemeenschap hebt” (1 Korinthe 10:20).
Maar de consequentie hiervan is dat je moet constateren dat mensen als Bentley, maar ook een Randy Clark (en ook in Nederland veel ‘leiders’) …
- zelf onder invloed staan van demonen. In veel gevallen is duidelijk zichtbaar (zie YouTube) dat er demonen werkzaam zijn.
- in hun ‘bediening’ de invloed van demonen overdragen op anderen. Mensen die toelaten (of er zelfs naar verlangen) dat ze ‘aangeraakt’ worden, komen onder dezelfde demonische invloed te staan.
Wat dat betreft is er bij ‘impartation’ inderdaad overdracht van geestelijke kracht tussen personen, maar
niet een overdracht van Gods Geest of geestesgaven, maar van demonische invloed en demonische krachten.
Ter illustratie een korte opname van een sessie met Randy Clark. Niet omdat het allemaal zo mooi is, maar opdat je je een beetje een beeld kunt vormen van wat er ook op de “There is more!”-conferentie te gebeuren staat. Als je er liever niet naar kijkt (en misschien is dat ook maar beter) sla je de video gewoon over.
Vanaf ongeveer 10′ (de 10e minuut) legt hij mensen de handen op en vraagt hij God om ‘Zijn zalving’ te geven. Wees ervan overtuigd dat God dit niet doet, maar dat satans demonen klaar staan om mensen direct onder hun invloed te krijgen.
Simon de tovenaar
Toen Simon de tovenaar zag dat de apostelen de gelovige Samaritanen de handen oplegden en zij de Heilige Geest ontvingen, zag hij daar wel brood in en zei “Geef mij ook deze macht, opdat een ieder wie ik de handen opleg, de Heilige Geest ontvangt” (Handelingen 8:18-19). Petrus zei hem onomwonden dat ‘hij naar het verderf zou gaan‘ (vers 20) en riep hem op zich tot God te bekeren (vers 22).
Wat Simon de tovenaar wilde was de macht tot ‘impartation’ en de apostelen wijzen dat ten enen male af. Alleen zij hadden de macht (het gezag) om in enkele specifieke gevallen de handen op te leggen zodat God Zijn Geest kon geven.
Nog een keer “There is more!”
Laten we nog eens samenvatten en proberen te begrijpen wat er gebeurt.
Onder de vlag van de PKN worden christelijke leiders in Nederland en Vlaanderen uitgenodigd om een mooie, veelbelovende conferentie over de Heilige Geest mee te maken. Alle denominaties zijn welkom.
De vorige week hebben we al geconstateerd dat het hier niet gaat om Christus, de Gekruisigde! Hij ontbreekt op de conferentie.
De deelnemers wordt wijsgemaakt dat ze iets bijzonders van Gods Geest zullen ontvangen en ervaren. Wat ze dan echter in werkelijkheid ervaren zijn werkingen van demonen, die ze daarna zoveel mogelijk moeten doorgeven aan de gemeenteleden thuis.
En het doet zich allemaal mooi voor. Een mooie website, met serieuze verhalen en video’s. Het komt over als betrouwbaar, een werk van Gods Geest, aanbevolen door bekende namen als Willem Ouweneel, Jan Minderhoud, Henk Medema, Jos Douma en anderen, die zich met positieve verhalen uitlaten over wat er zal gebeuren.
Het is trouwens opmerkelijk dat je opnieuw bevestigd ziet dat de twee wegen van afgodendienst, te weten die van de spiritualiteit en de die van de charismata ook hier weer samen optrekken.
Als straks de ‘christelijke kerk’ wordt geoordeeld, is ze “(…) een woonplaats van demonen en een schuilplaats voor allerlei onreine geesten” geworden (Openbaring 18:2). We zien het in steeds heviger mate voor onze ogen gebeuren.
Ga uit haar weg!
Voor een gelovige die de Heer Jezus Christus liefheeft en naar Gods Woord wil leven is er maar één oproep: wegblijven van de afgoderij!
“Ga daarom uit hun midden weg en zonder u af, zegt de Heere, en raak het onreine niet aan (…)” (2 Korinthe 6:17)
“Ga uit haar midden weg, Mijn volk, opdat u geen deel hebt aan haar zonden, en opdat u niet van haar plagen zult ontvangen.” (Openbaring 18:4)
Gods belofte is dan …
“(…) Ik zal u aannemen, en Ik zal u tot een Vader zijn, en u zult Mij tot zonen en dochters zijn, zegt de Heere, de Almachtige” (2 Korinthe 6:18).
Paulus besluit dit met de volgende oproep in 2 Korinthe 7:1 –
“ Omdat wij dan deze beloften hebben, geliefden, laten wij onszelf reinigen van alle bezoedeling van vlees en geest, en de heiliging volbrengen in het vrezen van God”.
Nederlands 
Deutsch 
English